Rengi yok bu matemin alabildiğine vakur ve ıssız ve yalıtılmışlığın coğrafyasında saklı şairinse tek özlemi var…

Biteviye tartaklanmış iken sözcükler bahşedilesi bir özgürlük iken hüzün ve kasıtlı kasıtsız sevebilirken şair…

 

 

 

Bir demi yok günün dermanı da yok

Sessizliğin hicabında askıntı nameler

Özdeşi ruhun

Özveri ile dolu iken varlığı umudun…

 

Bakiyesi ömrün

Derli toplu bir curcuna varsın olsun

Şairin tek öykündüğü: ölüm

Süzgün mealinden

Sarkan bulutun dikiti ve sarkıtı

İçli bir yolculuk filan da değil hani

Ne olmuş ki ne olmuş ki?

Varsın yalnızlık olsun şairin muhatabı

 

Kekeleyen cihan

Kat izinde saklı isyanın

O bitimsiz izdiham

Göğün köpüren dalgaları

Denizin bulutları

Ah, be şair, yine mi karıştı aklın?

Kardığın her sözcük müdür dökülen

Yaşında arda kalan yasın

Muadili illa ki olmalı mı şiir?

 

K/af dağında gezinenler

Ülküsüz ülkesiz yüreği dağlayan itler

Hazzı sevdanın

Haiz olduğu vatan aşkının

Tek zerresine kurban olur şair

Elbet vatan toprağının

Yeri göğü inleten de ayak sesi

Türk olmanın coşkusu

Rabbin izinde kol kanat geren vatanına milletine

Şair ise konuşlu olduğu kadar

O ulaşılmaz rakımda

Varsın affı olmasın sözcüklerin

 

Dağların yıkıldığı bir meltem

Dağıstanlı kelamın seyyah türküsü

Aşktır aşk ve vatan sevgisi

Nasıl da eşlik eder gönüller

Hele ki izini sürdü mü insan

Genç nesle de armağan etmişken Cumhuriyeti

Ata’sı milletin.

 

Şair, demli mizacında

Çıkan yangında saklı

Kulu olduğu Rabbi

Neferi olduğu Türkiye Cumhuriyeti

Bahşeden evren

Başı gözü üstüne ölüm, şairin

Nasıl ki söz konusu vatan

Ne varlığıdır tasa bildiği

Ne derlediği dizelerdir insanların kadir kıymeti

Esirgemediği

Ve coşkusu şahlanır

Dağlar yankılanır

Yası da yaşı bir yasa kadar

Ve mağdur değil münzevi bir dere yatağında saklı adeta ömür

T/aşkın mahcubiyeti yakar da yakar

 

Şairi yakalar en hassas yerinden duygular

Hüznüdür alıntısı ömrün

Bekası ülkenin

Elbet şair yalın ayak koşar

Bedeni ve yüreği ve meali

Nasıl da sevgi kokar

Adı Türkiye Cumhuriyeti

Benliğinin demi ve alın teri

Söz verdiği önderi Atatürk

Sözlendiği ülküsü ve ülkesi nasıl da dirençli ve mert

Işığında saklı hürriyetin

 

Hür olmanın tek koşulu

Elbet şairdir sadık olan öğretilere

Şiirleri bazen sızısı sızlatan yüreği

Sızan aşktır ve coşkusu ve ruhu bedeninden

Aşikâr

Ufkudur gölge etmesin de bir Allah’ın kulu

Ve cüretkâr

Bam teline basarsa düşman

Şair de çağlar milleti de peşinden koşar

Vatan aşkından büyük ne var ne var?

 

Asası aşkın

Bayrağı dalgalanır nazlı nazlı

Semalarda saklı ruhu ve sırları

Emsalsizdir coşan yüreği

Tereddütsüz sevdiği ve en önde koştuğu kadar

Mezar taşına da yazsınlar hani şairin

Çünkü şair en çok Rabbini ve ülkesini sevdi

Azığı aşk

Basıncı dinmeyen bir umut

Vakur

Bazen ıssız yerli yersiz coşan mutu

Köküne sadıktır

Kök saldığı vatan toprağı

İzinden gittiği kadar Ata’sının

Gizinden derlediği ufku ve umudu…


( Nasıl Ki Söz Konusu Vatan... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 18.05.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.