Gerçeklik elini uzattığında dokunabilmekse eğer Gözünü açtığında kaybolmamasıysa eşyanın Elimi uzatınca sana neden dokunamıyorum Neden uyanınca seni bulamıyorum yanıbaşımda Oysa teninin tenime yüreğinin yüreğime değmesi ne güzel olurdu Her gün yeniden yeniden hiç bitmeden her dem…
Yorgun bir bedeviyim uçsuz bucaksız çöllerinde serabım olma Ateşim olup cehenneme düşmeden yakma Çiğ gibi düş her sabah kuru dudaklarıma ıslak ıslak Zaten üç günlük bir yalan değil mi dünyam Bir başıma yarımlığımla beni yalanın da yalanı bırakma İşte böyleyim sevgili anlattıkça sensizliği daha da özledim seni Bir bilsen sıcaklığına nasıl hasretim Gel sen beni yak, ben seni suya gark edeyim…
Ah bir sen bir ben olacaktık ki şimdi kimsesiz bir yayla evinde Ya da bir dağ kulübesinde, ıssızlığın orta yerinde Küçücük ama şirin, bulduklarımızla yetinen... Ve biz olur yaşardık orda yıllarca/huzurla Hep böyle yanında olmayı/yanımda olmanı ister canım Yanında olup üşüyen bedenine sımsıkı sarılmayı Öylece saatlerce kalmayı, zamanı durdurmayı Ne kadar, ne kadar isterdim bir bilsen…
Anladım ki senden önce yanlış yollara sapmış yolumu şaşırmışım Önüme çıkanı sen sanmış, nasılda aldanmışım Hayret ben senziz nasılda yaşamışım... Oysa ki tüm hücreleriyle sevip anlayacak, utangaç bakışlarıyla kollarıma sığınacak İyi kötü her şeyimi önüne dökebileceğim, kendim kadar güveneceğim Gerekirse canını verecek benim bir nefesim için... Ben işte hep öyle birini hayalederdim, isterdim ya... Geç bulmuş olsam da seni buldum ne kadar şükretsem az Allah’ıma…
Sana eksiğim, sızılarım dinmez, kapanmaz yaralarım ey yar Yüreğim hep mahzun, zaman geçmek bilmez, her yer bana dar Çok yoruldum, sana ne zaman çıkacak yürüdüğüm yollar Ey sevgili yar, haydi tut ellerimden beni kurtar Özledim seni daha kaç kış geçecek sensiz böyle kaç gece daha üşüyeceğim Kaç zaman daha kokunu çekemeyeceğim içime doya doya Söylesene canımın içi dediğim sevmeye doymadığım yar Hayallerimin süsü, umut ışığım, al haydi kollarına, bir an önce al…
Seni uzaktan sevmek ne kadar zor ah bir bilsen Çırılçıplak kalıyorum, her mevsimim hazan Üşüyorum gel nefesinle ısıt Korkuyorum, bak her yer karanlık Haydi gel kucakla sar sarmala her yanımdan Bir teselli ol, bir ömür huzur ver, sevginle şımart beni Doldur dünyamı hiç birşeye kalmsın yer…
Yokluğunda eksikliğini daha derin duyuyorum Kutupta kaldım sanki tirtir titriyorum Ben sevemezken sensiz günlerin hiçbirini Boşa geçip gitmiş günler birikmişte seneler olmuş Ömrümden çalmadığı kalmamış sessiz sessiz geçen zamanın Bana kalan hep yarım yamalak, yapmacık bir hayat…
Seni çok seviyorum aşkım bana hiç yokluğun olmasın emi Hastayım sana, gel ilacım ol iyileştir beni Bırakma sakın ellere, eller acımasız yok yere harcarlar bu teni Harcarlar sana yangın yeri olmuş bu beni... “Beni sen tüm keşkelere tüm rağmenlere ve tüm amalara rağmen Hatta aslalara kafa tutarak sev” bir tek sen… bir tek sen sev beni!...
Sahi ne garip sevgili, ne garip değil mi “Hem varsın bir dünya/Hem yoksun bir damla”
( Hem Varsın Bir Dünya Hem Yoksun Bir Damla 2 başlıklı yazı H.T. OSMANOĞ tarafından 8.04.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
