HAC VE UMRE YAPMAK

(DEVAMI) 4

Mukaddime: 

Rahmân ve Rahîm olan Allâh’u Teâlâ’nýn Adýyla…

Hamd, Allâh’a mahsustur. O’na hamd eder, O’ndan yardým ve maðfiret dileriz. Nefislerimizin þerrinden ve amellerimizin kötülüðünden O’na sýðýnýrýz. O’nun hidâyete erdirdiðini hiç kimse saptýramaz, saptýrdýðýný ise hiç kimse hidâyete erdiremez. Þehâdet ederim ki, Allâh’tan baþka ibâdete lâyýk hiçbir ilâh yoktur. Ve yine þehâdet ederim ki, Muhammed aleyhisselâm O’nun kulu ve Rasûlü’dür…

Bundan sonra:    

“Ýnne’s-Safa Ve’l-Mervete Min Þeâirillah.”

Sonra, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Allah’ýn baþladýðý ile baþlýyorum veya baþlýyoruz.”

Yani Safa’dan baþladý. Beyti görene kadar Safa üzerinde yükseldi, kýbleye yöneldi. Müteakiben üç kere Allah’ý tevhit, tekbir, tahmid etti ve þöyle buyurdu:

لاَ إِلَهِ إِلاَّ اللهُ، وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ، وَلَهُ الْـحَمْدُ، يُحْيِي وَيُمِيتُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ لاَ إِلَهِ إِلاَّ اللهُ، وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، أَنْجَزَ وَعْدَهُ، وَنَصَرَ عَبْدَهُ، وهَزَمَ الْأَحْزَابَ وَحْدَهُ

“La Ýlahe Ýllallahu Vahdehu La Þerike Leh. Lehul-Mulku Ve Lehul-Hamdu Yuhyi Ve Yumitu Ve Huve Ala Külli Þeyin Kadîr. La Ýlahe Ýllallahu Vahdehu La Þerike Leh Enceze Vaðdehu Ve Nasara Abdehu Ve Hezeme’l-Ahzabe Vahdehu.”

Sonra bu arada dua etti. Bu tesbihatý üç kere söyledi. Sonra yürüyerek Merve’ye doðru indi. Ayaklarý vadinin içine dökülünce koþtu. Ayaklarý vadinin içinden yukarý çýkýnca yürüdü, Merve’ye geldi. Beyti görene kadar Merve üzerinde yükseldi. Merve üzerinde de Safa üzerinde yaptýðý gibi yaptý. Nihayet tavafýnýn sonu yedincisi Merve üzerinde tamam olduðu zaman þöyle buyurdu:

“Ey insanlar! Eðer yaptýklarýmý hiç yapmamýþ olsaydým, kurbanlýk sevk etmezdim! Elbette haccýmý da umreye çevirirdim! Sizlerden kimin yanýnda kurbanlýk yoksa ihramdan çýksýn ve haccýný umre yapsýn!”

Baþka rivayette ise Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Haccýnýzý umreye çevirerek, Beyti tavaf ve Safa ile Merve arasýnda say ediniz ve saçlarýnýzý kestiriniz! Bu amelleri yaparak ihramýnýzdan çýkýn! Sonra ihramsýz olarak ikamet ediniz! Nihayet terviye günü olunca hac niyetiyle ihrama giriniz! Kendisi ile Mekke’ye geldiðiniz Ýfrad haccýnýzý Temettu hacca çeviriniz!”

Bunun üzerine Surâka bin Malik bin Cu’þem (Radiyallahu Anh) ayaða kalktý o Merve’nin aþaðýsýnda idi:

Ya Rasulallah! Bu umremiz ile temettu etmemiz hakkýndaki görüþün nedir? Yalnýz bu senemize mi? mahsus yoksa ebedi mi? dedi. Cabir bin Abdullah (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) parmaklarýný birbirine geçirdi ve üç kere þöyle buyurdu:

“Hayýr, bilakis ebedi olarak, hayýr bilakis ebedi olarak! Kýyamet gününe kadar umre hacca dahil olmuþtur!”

Surâka bin Malik bin Cu’þem (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Ya Rasulallah! Sanki þu anda yaratýlmýþýz gibi bize dinimizi beyan etseniz. Bugün iþlediðimiz ameller ne içindir? Kalemin yazýp mürekkebin kuruduðu ve kaderin cari olduðu þey için mi? Yoksa gelecekteki iþleyeceðimiz þeyler için midir? Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de þöyle buyurdu:

“Hayýr, ameller kalemin yazýp mürekkebin kuruduðu ve kaderin cari olduðu þeyler içindir!”

Surâka bin Malik bin Cu’þem (Radiyallahu Anh)’da þöyle dedi:

O halde yapýlan ameller ne içindir? Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de þöyle buyurdu:

“Amel ediniz! Herkese kendisi için yaratýldýðý þeyler kolaylaþtýrýlmýþtýr!”

Cabir bin Abdullah (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Biz ihramdan çýktýðýmýz vakit, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) kurban kesmemizi, bizden bir grubun bir kurbanlýkta yedi kiþinin bir deve ve sýðýrda birleþmemizi emretti ve þöyle buyurdu:

“Herkimin yanýnda kurbanlýðý yoksa üç gün hacda ve yedi gün de memleketine ehlinin yanýna döndüðünde oruç tutsun!”

Cabir bin Abdullah (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Bize neler helaldir? dedik. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de þöyle buyurdu:

“Size her þey helaldir.”

Cabir bin Abdullah (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Bu durum üzerimize aðýr geldi de bundan gönlümüz daraldý! Bir kimse Batha’ya çýktýk da:

Ailem ile ahdim birleþme müddetim bir gündür demeye baþladý. Cabir bin Abdullah (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Kendi aramýzda müzakere edip, hacdan baþka bir þey istemeyip, sadece ona niyet ederek hacýlar olarak yola çýktýk. Nihayet bizimle Arafe gününün arasýnda dört gün beþ gece kaldýðý bir zamanda, bize kadýnlarýmýzla münasebette bulunmamýzý ve kadýnlardan dolayý zekerlerimiz meni damlatýr halde Arafat’a çýkmamýzý emrediyor! diye söylendik. Cabir bin Abdullah (Radiyallahu Anhuma) eliyle sahabelere, haccýmýzý nasýl temettu yaparýz? Biz onu daha önce hac diye isimlendirmiþ ve niyet etmiþtik dediler.

Bu söz, Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e ulaþtý! Kendisine semadan mý bir þey indirildi? Yoksa insanlar tarafýndan mý bir þey söylendi, bilmiyoruz! Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ayaða kalktý ve insanlara hutbe irat etti. Allah’a hamd edip Allah’a senada bulundu ve þöyle buyurdu:

“Ey insanlar! Allah’ý bana mý öðretiyorsunuz!? Elbette biliyorsunuz ki, ben Allah’tan en çok sakýnanýz, en doðru söyleyeniniz ve hayýrlýnýzým! Sizlere emrettiðim þeyleri yerine getiriniz! Eðer ben kurban sevk etmemiþ olsaydým ben de sizin gibi ihramdan çýkardým! Fakat kurbanlýk mahalline ulaþana Mina da kesilene kadar, ihramlýya haram olan þeylerin hiçbiri bana helal olmaz! Takdim edip yaptýðým þeyleri geri çevirebilsem kurbanlýðý sevk etmezdim! Artýk sizler ihramdan çýkýnýz!”

Cabir bin Abdullah (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Bunun üzerine biz ihramdan çýkýp, Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’i dinledik ve itaat ettik. Kadýnlarýmýzla cinsi münasebette bulunduk, kokular süründük ve elbiselerimizi giydik. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ve Onunla beraber yanýnda kurbanlýðý olan kimselerin dýþýnda insanlarýn hepsi ihramdan çýktýlar. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ve Talha (Radiyallahu Anh)’ýn dýþýnda sahabelerden hiç kimsenin beraberinde kurbanlýðý yoktu. Ali (Radiyallahu Anh) Yemendeki, Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in develeriyle vazifesinden geldi. Fatýma (Radiyallahu Anha)’yý ihramdan çýkanlarýn arasýnda, boyalý elbise giyinmiþ saçlarýný taramýþ ve gözlerine sürme çekmiþ olarak buldu. Ali (Radiyallahu Anh) onun bu fiilini kýnadý ve:

Bunu sana kim emretti? dedi. Fatýma (Radiyallahu Anha)’da:

Bunu bana babam emretti! dedi. Ravi dedi ki:

Ali (Radiyallahu Anh) Irak’ta þöyle anlatýrdý:

Yaptýðý þeyden dolayý Fatýma’yý huzurunda ayýplamak ve Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’den naklettiði ihramdan çýkma emri hususunda fetvasýný sormak için Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e gittim. Bunu Fatýma’ya karþý reddettiðimi, Fatýma’nýn da:

Bunu bana babam emretti! dediðini kendisine haber verdim. Bunun üzerine Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de þöyle buyurdu:

“Fatýma doðru söyledi, Fatýma doðru söyledi, Fatýma doðru söyledi. Bunu ona ben emrettim!”

Cabir bin Abdullah (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Ali’ye þöyle buyurdu:

“Sen hacca niyet edip onu kendine farz ettiðin zaman ne dedin?”

Ali (Radiyallahu Anh)’da þöyle dedi:

Ey Allah’ým! Rasulünün ihrama girdiði gibi ihrama niyet ediyorum, dedim. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de þöyle buyurdu:

“Benimle beraberimde kurbanlýk var ve bu sebeple ihramdan çýkamam! Sen de ihramlý olarak kal ihramdan çýkma!”

Ali (Radiyallahu Anh)’ý Yemen’den getirdiði kurbanlarla Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in Medine’den getirdiði kurbanlýklar yüz tane deve idi. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ve beraberinde kurbaný olanlar hariç, insanlarýn hepsi ihramdan çýktýlar ve saçlarýný kýsalttýlar. Nihayet terviye günü olunca Mekke’yi arkamýza alarak hacca niyetle Batha da ihrama girip telbiye söyleyerek Minaya yöneldiler. Sonra Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Aiþe (Radiyallahu Anha)’nýn yanýna girdi ve onu aðlar halde buldu ve þöyle buyurdu:

“Neyin var?”

Aiþe (Radiyallahu Anha):

Benim halim þu ki, ben hayýz oldum! dedi. Ýnsanlar ihramdan çýktýklarý halde ben ihramdan çýkamadým ve Beyt’i de tavaf edemedim. Þimdi insanlar hacca gidiyor dedi. Bunun üzerine Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de þöyle buyurdu:

“Þüphesiz ki, bu Allah’ýn Adem’in kýzlarýna yazmýþ olduðu bir þeydir! Sen þimdi yýkan sonra hac niyetiyle ihrama gir sonra haccet, hacýlar ne yapýyorsa sen de ayný þeyleri yap. Ancak Beyti tavaf etme ve da namaz kýlma!”

Aiþe (Radiyallahu Anha)’da öyle yapýp hac amellerinin hepsini yaptý ancak o, Beyti tavaf etmedi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) devesine binip hareket etti. Öðle, ikindi, akþam, yatsý ve sabah namazlarýný orada yani Minada bize kýldýrdý. Sabah namazýndan sonra biraz daha kaldý. Nihayet orada iken güneþ doðdu. Sonra Nemirede kendisi için kýldan bir çadýr kurulmasýný emretti. Müteakiben Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) hareket etti. Kureyþ, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in cahiliye devrinde Kureyþ’in yaptýðý gibi Müzdelifedeki Meþ’aru’l-Haramýn yanýnda vakfe yapacaðýndan ve konaklama yerinin orasý olacaðýndan þüphe etmiyordu. Ancak Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Müzdelifeyi geçip Arafat’a geldi. Çadýrýný Nemirede kurulmuþ olarak buldu ve oraya indi. Güneþ batýya meyl edince Kasvanýn getirilmesini emretti. Kasvanýn üzerine semeri konuldu ona bindi nihayet Arafat vadisinin ortasýna geldi. Orada insanlara bir hutbe irat ederek þöyle buyurdu:

“Þüphesiz ki, kanlarýnýz ve mallarýnýz, bu beldenizde, bu ayýnýzda bu gününüzün haramlýðý gibi sizlere haramdýr! Dikkat ediniz! Þüphesiz ki, cahiliye iþlerinden olan her þey þu iki ayaklarýmýn altýndadýr, laðv edilmiþtir! Cahiliye devrinde güdülen kan davalarý da kaldýrýlmýþtýr! Kan davalarýmýzdan ilk kaldýrdýðým kan davasý, Abdulmuttalib’in oðlu Rabîa bin el-Haris’in kan davasýdýr! O Sa’d oðullarýnda çocuðu için sütannesi aramakta iken Huzeyl onu öldürmüþtü!

Cahiliye faizi de kaldýrýlmýþtýr! Faizlerimizden ilk kaldýrdýðým faiz, Abdulmuttalib bin Abbas’ýn faizidir! O tamamýyla geçersiz kýlýnmýþtýr!

Kadýnlar hakkýnda da Allah’tan korkun! Kuþkusuz ki, sizler onlarý Allah’ýn emaneti ile aldýnýz ve ferclerini (avret yerlerini) Allah’ýn kelimesiyle helal kýldýnýz! Kuþkusuz ki, sizin onlar üzerindeki hakkýnýz, hoþlanmadýðýnýz kimselere döþeklerinizi çiðnetmemeleridir! Eðer bunu yaparlarsa onlarý hafifçe dövün! Onlarýn sizin üzerinizdeki haklarý da maruf yönüyle yedirilmeleri ve giyindirilmeleridir!

Þüphesiz ki, ben size öyle bir þey býraktým ki, eðer ona sýký tutunursanýz ondan sonra asla dalalete düþmezsiniz! O, Allah’ýn kitabýdýr! Sizler benden mesul tutulup sorulacaksýnýz! O vakit ne diyeceksiniz!?”

Sahabeler:

Rabbinin risaletini senin teblið ettiðine, vazifeyi ifa ettiðine, ümmetine karþý üzerindeki görevini yerine getirip nasihat eylediðine kesin þehadet ederiz, dediler. Bunun üzerine Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de þehadet parmaðýný semaya doðru kaldýrýp insanlara göstererek üç defa þöyle buyurdu:

اللَّهُمَّ اشْهَدْ، اللَّهُمَّ اشْهَدْ، اللَّهُمَّ اشْهَدْ

“Ey Allah’ým! Þahid ol! Ey Allah’ým! Þahid ol! Ey Allah’ým! Þahid ol!”

Sonra Bilal bir tek nida ile ezan okudu. Sonra kamet getirdi, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) öðle namazýný kýldýrdý. Bilal sonra yine kamet getirdi, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ikindi namazýný kýldýrdý. Bu iki namaz arasýnda hiçbir þey kýlmadý. Sonra Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) kasvaya bindi ve vakfe yerine geldi. Diþi devesi kasvanýn karnýna kaya parçalarý deðmeye baþlayýncaya kadar tepenin eteðine yanaþtý. Yayalar topluluðunu önüne aldý ve kýbleye döndü. Sonra güneþ batýncaya kadar vakfe yapmaya devam etti. Sarýlýk biraz gidip kurs kaybolunca Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de þöyle buyurdu:

“Burada vakfe yaptým, Arafat’ýn tamamý vakfe yeridir.”

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Usame bin Zeyd’i terkisine bindirdi ve üzerinde sekinet olduðu halde ifada yapýp yavaþ yavaþ hareket etti. Kasvanýn dizginini hayvanýn baþý semerin ön tarafýna deðecek þekilde kýsmýþ olduðu halde sað eliyle þöyle elinin içi semaya gelecek þekilde iþaret ederek Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Ey insanlar! Sekinetle, sekinetle!”

Kum tepeciklerinden her birine uðradýkça oraya çýkmasý için kasvanýn dizginini biraz gevþetirdi. Nihayet Müzdelifeye geldi. Orada akþam ve yatsýyý aralarýný cem edip bir tek ezan ve iki kametle kýldýrdý. Aralarýnda hiçbir sünnet namaz kýlmadý. Sonra Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) fecir vakti oluncaya kadar yattý. Sabah belli olunca bir ezan ve bir kametle sabah namazýný kýldýrdý. Sonra kasvaya bindi ve oradan da Meþ’aru’l-Harem’e kadar geldi ve oranýn üzerine yükseldi kýbleye yöneldi, Allah’a dua etti ve Allah’a hamd etti tekbir getirdi, tehlil getirdi ve Allah’ý birledi. Ortalýk iyice aðarana kadar vakfe yapmaya devam etti. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Müzdelifeki bu mekanda vakfe yaptým. Müzdelifenin tamamý vakfe yeridir.”

Güneþ doðmadan önce üzerinde sekinet olduðu halde Müzdelifeden hareket etti. Fadl bin Abbasý terkisine bindirdi. Fadl güzel saçlý, beyaz simalý güzel bir adamdý. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) devesi üzerinde giderken kendisine binitli kadýn hacýlar karþý geldiler. Fadl kadýnlara bakmaya baþladý. Bunun üzerine Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de elini Fadl’ýn yüzüne koydu. Fadl yüzünü diðer tarafa çevirip bakmaya devam etti. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de elini diðer taraftan Fadl’ýn yüzüne koyup onun yüzünü baktýðý taraftan çeviriyordu. Nihayet Muhassýr vadisinin ortasýna geldi. Burada bineðini biraz hareket ettirdi ve Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Sekinet üzere olunuz!”

Sonra aðacýn yanýndaki büyük cemreye çýkaran orta yola suluk edip cemreye kadar geldi. Duha namazý vakti ona yedi tane küçük taþ attý. Taþlarýn hepsi nohut büyüklüðünde idi. Her taþla beraber tekbir getirip Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Allah'u Ekber.”

Müteakiben Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) binitinin üzerinde olduðu halde bu taþlarý vadinin içinden iki parmaðý ile atýyor ve þöyle buyurdu:

“Hac amellerini benden alýnýz! Kuþkusuz ki, ben bilmiyorum, belki bu haccýmdan sonra bir daha hac yapamaya bilirim!”

Cabir bin Abdullah (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) cemreyi birinci kurban kesme gününden sonraki diðer teþrik günlerinde güneþ zevalden batýya meylettiði zaman attý. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Akabe cemresini taþlarken kendisine Surâka bin Malik bin Cu’þem (Radiyallahu Anh) rastladý ve:

Ya Rasulallah! Bu sadece bize mi hastýr? dedi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de þöyle buyurdu:

“Hayýr, size has deðil bilakis ebedidir!”

Sonra kurban kesme yerine gitti. Kurban edilmek üzere hazýrlanan yüz deveden altmýþ üç deveyi kendi eliyle kesti. Sonra býçaðý Ali (Radiyallahu Anh)’a verdi. O da geride baki kalan develeri kesti. Ali (Radiyallahu Anh)’ý kendi kurbanýnda ortak etmiþti. Sonra her bir deveden bir parça et alýnýp piþirilmesini emretti. Onlar bir tencereye konuldu ve piþirildi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ile Ali (Radiyallahu Anh) onlarýn etlerinden yediler ve suyundan içtiler. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) hanýmlarý için de bir inek kesti. Biz bir deveyi yedi kiþi için ve bir ineði de yedi kiþi için kestik. Baþka bir rivayette Cabir bin Abdullah (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Bir deveyi yedi kiþi ortaklaþa kurban ettik. Bir kimse ona bir ineðin ortaklaþa kesilmesini uygun görüyor musun? O devenin hükmündedir, dedi. Cabir bin Abdullah (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Mina’da kurban etlerimizden üç günden fazla yemezdik! Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bize ruhsak verdi ve þöyle buyurdu:

“Dilediðiniz kadar yiyiniz ve dilediðiniz kadar da azýk yapýnýz!”

Biz de dilediðimiz kadar yedik ve dilediðimiz kadar da azýk yaptýk. Hatta o azýk bizi Medine’ye kadar ulaþtýrdý. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) kurbanlýðýný kesti ve akabinde baþýný týraþ etti. Nahr günü Mina’da insanlarýn sorusuna cevap vermek için oturdu. O gün herhangi bir þeyden önce takdim edilmiþ bir þey hakkýnda sorulduðunda, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de þöyle buyurdu:

“Hiçbir darlýk yoktur! Hiçbir darlýk yoktur!”

Hatta bir kimse Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e gelip:

Kurban kesmeden önce baþýmý týraþ ettim, dedi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de þöyle buyurdu:

“Hiçbir darlýk yoktur!”

Sonra baþkasý geldi ve:

Cemreye taþ atmadan önce baþýmý týraþ ettim, dedi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de þöyle buyurdu:

“Hiçbir darlýk yoktur!”

Sonra baþka biri daha geldi ve:

Ben cemreye taþ atmadan önce tavaf yaptým, dedi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de þöyle buyurdu:

“Hiçbir darlýk yoktur!”

Baþka biri de:

Ben kurbanýmý kesmeden önce tavaf yaptým, dedi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de þöyle buyurdu:

“Hiçbir darlýk yoktur!”

Sonra baþka biri gelip:

Ben taþ atmadan önce kurban kestim, dedi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de þöyle buyurdu:

“Taþ at hiçbir darlýk yoktur! Ýþte burada kurban kestim, Mina’nýn tamamý kurban kesme yeridir. Mekke sokaklarýnýn hepsi yol ve kurban kesme mahallidir. Sizler kurbanlarýnýzý eþyalarýnýzýn bulunduðu yerlerde kesiniz!”

Cabir bin Abdullah (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Kurban kesme günü Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bize hitap edip þöyle buyurdu:

“Hürmet bakýmýndan hangi gün daha büyüktür?”

Sahabeler:

Bu kurban kesme günümüz, dediler. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de þöyle buyurdu:

“Hürmet bakýmýndan hangi ay daha büyüktür?”

Sahabeler:

Bu içerisinde hac yaptýðýmýz ayýmýz, dediler. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Hürmet bakýmýndan hangi belde daha büyüktür?”

Sahabeler:

Bu beldemizdir, dediler. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de þöyle buyurdu:

“Þüphesiz ki, kanlarýnýz ve mallarýnýz, bu beldenizde, bu ayýnýzda bu gününüzün haramlýðý gibi, sizlere haramdýr! Teblið ettim mi?”

Sahabeler de:

Evet, teblið ettin, dediler. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de þöyle buyurdu:

اللَّهُمَّ اشْهَدْ

“Ey Allah’ým! Þahid ol!

Sonra Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) devesine binerek Mekke’ye geldi ve Beyt’i ifada tavafý yaptý. Sahabeler de Beyt’i tavaf ettiler. Safa ile Merve arasýný tavaf etmediler. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Mekke’de öðle namazýný kýldýrdý. Abdulmuttalib oðullarýna geldi. Onlar zemzem suyunu daðýtmakta idiler, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de onlara þöyle buyurdu:

“Sulayýn ey Abdulmuttalib oðullarý! Ýnsanlarýn hac ibadetlerinden sanarak sizlere sulamanýzda galip gelmelerinden korkmasaydým, sizinle beraber ben de su çekerdim!”

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e bir kova uzattýlar, O da kovadan içti. Cabir bin Abdullah (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Aiþe (Radiyallahu Anha) hayýz oldu ve bütün hac amellerini yaptý, ancak beyti tavaf etmedi. Nihayet Aiþe (Radiyallahu Anha) temizlenince Kabe’yi tavaf etti, Safa ile Merve arasýný say etti. Sonra Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Sen hac ve umrenden birlikte çýkmýþ oldun.”

Aiþe (Radiyallahu Anha):

Ya Rasulallah! Sizler hac ve umre yapmýþ olarak gidiyorsunuz da ben sadece hac ile mi gideyim? dedi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de þöyle buyurdu:

“Senin için ecir onlar için ecrin misli kadardýr.”

Aiþe (Radiyallahu Anha):

Ya Rasulallah! Ben gönlümde Beyt’i tavaf etmediðimi bilip dururken nasýl hac etmiþ olurum? dedi. Cabir bin Abdullah (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) yumuþak huylu bir kimse idi. Aiþe (Radiyallahu Anha) kendisinden bir þey talep ettiði zaman o þey üzere Aiþe (Radiyallahu Anha)’ya mutabakat ederdi. Bunun üzerine Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de þöyle buyurdu:

“Ey Abdurrahman! (Kýz kardeþin) Aiþe’yi götür ve Tenimden umre yaptýr.”

Aiþe (Radiyallahu Anha)’da hacdan sonra umre yaptý sonra oradan dönüp geldi. Bu, Mina’dan Muhassab mevkiine indikleri gece olmuþtu. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) veda haccýnda insanlarýn kendisini görmeleri için yüksekte bulunmak ve halkýn kendisine soru sorabilmeleri için Beyt’i devesi üzerinde tavaf etti. Hacerü’l-Esved’i de mihceni ile iþaret ederek istilam ediyordu. Çünkü halk onun etrafýný çevirmiþ ve çok kalabalýk olmuþtu. Bir kadýn çocuðunu Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e doðru kaldýrdý ve:

Ya Rasulallah! Bunun için hac var mý? dedi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de þöyle buyurdu:

“Evet, onun için hac, senin için de ecir/sevap vardýr.”

(Buhari 1489, Müslim 1216/146, Malik Muvatta 1/372, Ahmed bin Hanbel Müsned 14421, Ýbni Mace 2980, Nesei 2762, Ebu Davud 1787, Darimi 2/49, Ýbni Hibban 3944, Beyhaki 8827, Tabarani Mucemu’l-Evsad 3207, Hakim 1691, Ýbni Ebi Þeybe 4/512, Ýbnu’l-Carud 469, Tayalisi 16 Tahavi el-Meani 2/140, Tahavi el-Müþkil 3/160, Albânî Ýrvau’l-Ðalil Fi Tahrici Ehadisi Menari’s-Sebil 1068)

Önemli Bir Not: Bu hadis, Allâme Muhammed Nâsýruddin el-Albânî (Rahmetullahi Aleyh)’in hac kitabýndan alýnmýþtýr! Þeyh Albânî (Rahmetullahi Aleyh) bu hadise, 176 tane hadiste geçen ziyadeleri eklemiþtir. Yani bu hadisin tamamý, 176 tane hadisten meydana gelmektedir!

Umre Ýle Ýlgili Konular

(58) Umrenin Meþruluðu

(126) Allah'u Teâlâ þöyle buyuruyor:

“Hac ve umreyi Allah için tamamlayýn!..”  (Bakara: 2/196)

(59) Ramazanda Umre Yapmanýn Fazileti

(127) Abdullah ibni Abbas (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) haccýndan döndüðü vakit, Ensar’dan Ümmü Sinan (Radiyallahu Anha)’ya þöyle buyurdu:

“Seni hac etmekten men eden þey nedir?”

Ümmü Sinan (Radiyallahu Anha) kocasýný kast ederek:

−Ebu Falanýn iki devesi vardýr. Bunlardan birine binip hacca gitti. Diðeri de bizim arazimizi suluyor, dedi. Bunun üzerine Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Ramazanda umre yapmak (ecir yönünden) benimle hac yapmaya bedeldir!”

(Buhari 1745, Müslim 1256/221, Ebu Davud 1909, Nesei 2109, Ýbnu’l-Carud 504, Ýbni Mace 2993, Ýbni Huzeyme 3077, Ýbni Hibban 3700, Tabarani Mucemu’l-Kebir 11299, 11322, Beyhaki 4/236, Ahmed bin Hanbel Müsned 1/229)

(60) Rasulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem’in Kaç Kere Umre Yaptýðý

(128) Enes (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) dört kere umre yaptý. Veda haccý ile yaptýðý umre müstesna diðer umrelerinin hepsi Zilkade ayýnda oldu. Hudeybiye senesinde Zilkade ayýnda bir umre, ertesi sene Zilkade ayýnda bir umre, Ciðrânede Huneyn ganimetlerini taksim ettiði yerde Zilkade ayýnda bir umre ve bir de haccý ile beraber yaptýðý umredir.”

(Buhari 3889, Müslim 1253/217, Ebu Davud 1994, Tirmizi 815)

Mekke Ýle Ýlgili Konular

(61) Mekke’ye Giriþ ve Çýkýþ

(129) Abdullah ibni Ömer (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Mekke’ye, Kedâ denilen Bethâdaki Seniyyetu’l-Ulya mevkiinden girdi, çýkýþta Kudâ denilen Seniyyetu’s-Sufladan çýktý.”

(Buhari 1575, Müslim 1257/223, Ebu Davud 1866, Nesei 2865, Ýbni Mace 2940) 

NOT: DEVAMI VAR

Hâtîme:

Hamd âlemlerin rabbi olan Allâh’a mahsustur. Salât ve selâm yaratýlmýþlarýn en hayýrlýsý Muhammed sallallâhu aleyhi ve sellem’in, âlinin ve ashabýnýn üzerine olsun.

Yardým ve baþarý, izzet ve þeref Allâh’tandýr. 

O her þeyin en iyisini bilendir, 

Muvahhid Kullara  Selâm Olsun.

Polat Akyol.

KAYNAK : 

TEVHÝD DAVETÝ

 KUR’AN VE SAHÝH SÜNNET