1
Müdavimi yerkürenin…
Oysaki despot yıldızıyım gök kubbenin
İçimin atmosferinde salınan binlerce
çiçek
Hacmi ve hâkimiyeti sorgulanan
pervasız
Sıra dışı bir kelebek olmanın keyfini
sürüyorum
Dizeleri de sürtüyorum yere
Ne sürüngen
Ne süre gelen bir mevsimim ben
Sadece yaldızlı bir paket
Tarçın ektiğim salebin yanık tadı
Ve yansız sevip yaşadığım hazanın
muhatabı
Sefil bir kuş
Safiyet yüklü bir çiçek
Belki de kanatları eksik titrek
bulutların
Familyasından
Patiska düşlerin de tek muhatabı
içimdeki mutsuz prenses.
Gözlerim fal taşı gibi açılır her
canım yandığında
Sonra kapanırım içime
Belki de en ters o ters lale
Gül mizacıma da kanmayın hani
Hem istemez miyim ben de aralıksız
gülümsemeyi?
Başa saralım o halde bu filmi:
Hani kanatlarımın henüz koparılmadığı
Hani kalbimdeki isyanı sadece
Tanrının duyumsadığı
Ve her af çıktığında
Esaretimin sonlandığı
İncir çekirdeğini doldurmayan acıları
Anaç varlığımla sahiplendiğim narin
dokusu
Tenimin ve tinimin
Titriyse lakapsız bir zamanlar
Gelin görün ki tansiyonu düşmedi
İçimdeki fırtınayı
Boca ettiğim gecenin küfesi
Meğerse külfetmiş sevgiyi
sunduklarımın itirazı
Yetmedi tefe konduğum ekmek arası
Bir hayalden öteye gidemediğim
Karnımı dahi doyurmanın da
kalmamışken tadı
Guruldayansa yüreğim
Mademki sevgiydi besi kaynağı
varlığımın
Yokluğun uğramadığı bir depoydu hem
bir zamanlar hanem
Hanesinde terk edilmiş
O sıska ve izafi asal sayı:
Hani, en küçüğü
Ardışığı olsa olsa iki ve hüznü
Deşifre ettiğim bir şiirden de çok
fazlası
Layığıyla sevmek ve yazmaksa akıbeti
Yalnızlığımın
Huzurdu sadece tek arzum
Huzur ve neşe duyumsamanın mihrabı
Kıyıma uğramak dert değildi hem
Ve kıyılmak hece hece
Bir örtü ise şiirlerim bunca acının
üstünü
Peçesi de saklıydı en derinde rüzgârın
Perçemi mi varlığın?
Varsın boş bir kâsede sürünen yoğurt
gibi
Yanıklarıma da iyi gelmezken artık
Ardıç kuşlarının da artığı mı
Atık bildiğim her gereksiz dize
Çöp kutumu da boşalttım mı yürekten
sonra…
İyi de ne işe yarayacaktı hayatın
anlamı?
Devasa bir külliye
Mermer mezar başlığımsa çoktan hazır
Azar azar ölmekmiş meğer sevmek
Dirayeti sonlanmayan bir posta
güvercini olsam gerek
Aralıksız yazdığım yüzlerce şiir ve
mektup
Varsın ulaşmasın muhatabının adresine
Posta koyan mademki hayat
Hatırına umudun ve inancın sevgiye
düşkünlük gerek
Asla da metazori olmayan bir coşku bu
Buğulu sesinde umudun
Büyüsü bozulsa da ilk gün duyumsanan
aşkın
Ada vapuruna salın beni
Tensiye ettiğim nice liman
Çözülmem gerekirse süt liman
bilmişken aşkı ve hayatı
Neme gerekmiş delice sevmek?
Üstelik bildiğim tek nimet
Kulvarında sekmeden
Künyesinde solmadan
Karartma gecelerinde hala aydınlığı
savunan
Bir fenerim işte neferi aşkın
Fedaisi umudun
İnancına sadık
İdam fermanı olsa da her şiir
Nasıl boğarım ben içimde yaşattığım
coşku ve çocuğu?
Arzı endam ettiğim ansızın
Arz edip de talep bulmayan varlığımın
Varsın olsun boynumun borcu yazmak
Sevgiden öte yol bilmedim ezelden
Edebi bir aşk benimki
Edebiyatın kalesinde
Evim bildiğim şiirler ve dostlar tek
gerçek…