Sivasi dökülürken vakti coktan cikar gelir

Yarin artik hic olmadigi kadar burdadir

Baktiginda anlarsinki

Yalniz gidilmeyen yollarin tek basinasisin

Gördügünde durup kalan zihnini yoklar, cevrimdeki etrafi gezinir

Taaa eskilere cekip götürürken hayal ile ayalin

Sen de zaman gibisindir yorulur

Dolanir

Yoldaki yagmura gökteki buluta sokaktaki gölgeye

Carparak solan isiklar gibi

Dagilip gidiyorken ömrüyün kuytularindaki yasam nafakasi nevalin

Cikarip bulmak

Bulunca hatirlamak belki de en zor ve dokunakli seydir

Ve damladikca biriken onca seyden

Kapi numaralariyla kuru kalabaliklardir senden savusup giden

Metro kuyuklarina dogru herkesten kalan silik ve yazisiz izlere basarak

Seni görür , sana görünür bütün isimsiz yüzler

Sana dolasir bulasir ve yabancidan ne varsa

Dünya seninle dolar bosalir sanki, senden sökülür savusur 

Sefer sayisi saniyelerle can cekisen tüneldeki sehirler

Sen de eskirsin rüzgarlar da diner daglar da yorulur

Yokusa yukari sonra asagilara doru

islak karanliklardan

Kamastiran gündüzlerle

Bugünse günlerden

Araligin pazar ertesi

 

Seyfi Karaca…….Aralik / 21