Yalnızlığın rengiydi tutku belki de devasa bir boşlukta devinen hayaletler.

Cüssesi ve cübbesi cüce kıvamında bir tekerleme gecenin kırık tekerinde ve işte şapkamdan çıkan dişlek tavşanı selamlıyorum aşkla ve içimi kemirenin o olduğunu anlıyorum ansızın ve kemikleşen acının bir mikado çöpü gibi dağıldığını görüyorum ya ve yankısı olmayan bir sese kanat açıyorum elbet hiçliğimin baharını yaşıyorum içimde hâsıl olan o ‘’kimsesizlik’’ tohumu ile:

 

 

Ne herkesim ne hiç kimse.

Bir varım bir yok.

Hazanda sürüklenen bir yaprak gibi

İçimin dehlizinde boy verense

Aşkın hüsran yüklü sesi

Semazen eteklerinde gecenin

Ah, rüştünü çoktan ispatladığım

Sonsuzluğun sevgisinin selinde

Yüzmeyi bilmeden atladığım okyanus.

 

Gecenin hünkârıyım.

Gününse saklı umut ışığı

Yüreğime askıntı binlerce duygu

Belki de duygu durunum bozukluğu yaşayan bir gözaltı

Elbet tünediğim kafes

Ne çok yeis saklı içimde

Belki de reisiyim ben gitmediğim

Coğrafyaların türküsünü söylediğim

Gam yüklü bir nota…

 

Nokta atışı yapan duygularım

Noktalardan haz etmediğim

Üç noktalı hayallerim ve ruhum

Bir düş ambarındayım hem

İçimden sökün etti edecek hem meltem hem de mahrem

Bildiğim neyse

Metanetimle dik durduğum

Mekansız ve zamansız duygularımla

Ruhumun duymadığı zamanlarından

Geliyorum aşkın…

 

Efemine gölgeler

Ruhun röntgenini çeken cerrah

Ellerim kanlı gözlerim nemli

Ne yerdeyim en gökte

İşin ilginci sığamazken de yere göğe.

 

Meftunuyum aşkın

Mefkûresi hüznün

Balyalarca kâğıt yırttığım

Dağ tepe aştığım ömrün yutağı

Belki de bir lokmada yutacak beni devran

Bense yerimde sayıyorum ve işte:

Kimliğim

Kimsesizliğin

Sevginin rüştü ispatlanmış olsa ne ki?

 

Kimlerdensiniz?

Mademki kimliğiniz kayıp…

Az izin verin de bulayım kendimi

Varsa bir bilen sormalı da

Sarmalında bunca duygunun

Aşkla asıldığım bir hutbe

Devası saklı sevgide ve Rabbim ’de

Sona geldiğimse aşikâr

En çok da yalnızlığımı dindirirken şiirler.

Ah, şehla gözleri hayatın

Binlerce evreye b/ölündüğümün de alametifarikası

Yoksa baştan mı anlatmalı mıyım?

Elbet vaktiniz varsa, sevgili bayım…

 

Ne de olsa mizacına yenik düştüm aşkın

Aşikâr bir yıldızım az evvel kaydığım:

Bir çiçekse tabiatım

Solmadan yeniden mi açmalıyım?

Elbet açarsam içimi size

Benlik bir heyecansa mazur görün

Beylik bir hayat da yaşamadım ben

Elbet kaderin onay verdiği kadar…


( Ne Herkesim Ne Hiç Kimse başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 9.10.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.