‘’Ne vakit sancılansam

Damarlarıma sokuluyorsun

Sonra duyulmadık hareketlerle

Tanık oluyorum kovulduğuma

Bir villa girişinden

Hangi sokağa dalsam

Peşimde adımlarım

Hangi eve yönelsem

Bir ben varım dünyada

Sanki bir de yalnızlık

Ama tenha değilim

Ben şairim sevgilim…’’(Alıntı)

 

 

İklimin dilemması ve yüzüme çarpan o soğuk rüzgâr:

Aşkın can çekiştiği bir izbede

Yalnızlığın da hakkını verdiğim

Yürürken içimde sadece kendimle.

 

Mısralarım var yeniden doğduğumun müjdecisi

Ve itiraf edemediğim bir sevdanın müdavimi

Olduğum ve kalemin sergüzeşt güftesiyle

Serildiğim yürek iklimine

Canhıraş sevdiğim

Sehven yenik düştüğüm

Ama özrümle ve özümle

Yüreğinde harmandalı oynadığım

Bazense çökertme ikliminde

Sevdalandığım bir masalsın sen

Bazen hezeyan yüklendiğim

Bitimsiz de bir coşku ve heyecan

 

Ah, içimdeki körfez

O devasa obruk

Kaç bin şiddetinde söyle bu artçı deprem?

Arka çıktığın sessizlik ve özlem?

O hasret ki gideremediğim

Gözlerimse senden kaçıramadığım

İçimde tepinen yüzlerce ukde

Ve işte gözlerimi diktiğim gök kubbe

Ah, ben aşkın coğrafyasında saklı bir tanrıyım

İzafi gölgem ve kanatlarım

Afaki mutluluğum

Ve delişmen sevdam

Nemalandığımsa acı ve gizem

Bir g/izin de müptelası iken

Yüreğimden sökün eden o derya

Arşınladığım yer gök

Azığa aldığım nice düş ve yük

Solduğum ve soluduğum ve sakar ruhum.

 

Severken can yaktığım

Sevginin dilemması

Aşkın kaptan köşkünde

Terk edilmiş bir gemi, sevgili

Sancılandığım her iz

Peşine düştüğüm her giz

Ve közüm

Ve kozam

Ve tek kozum

Sevmek hep mi acıtır canını?

Şahlanan duyguların eklemleri

Hep mi kanar ve kanatır?

 

Kardığım ne ki bunca şeyin dibinde

Solmaya dair binlerce mısra

Sürüklendiğim bir oradan bir buraya

Yaftalar yağarken

Yağan rahmetin peşinde

Bir çiy tanesi olmaya namzetti oysaki bu aşk

Ulu bir dağın rakımında

Saklı bir sevda masalı

Bir çiçeğin damarlarında süngülenmiş

Tek bir hece sadece tek bir hece…

 

Güç

Ve aşk iken şiarı ölümün

Ömrün de ihtiva ettiği

Binlerce duygunun tek özeti iken aşk

Şah damarımdan yakın Mevla’mın sunumu

Resmi de yok bu duygunun rengi de

Salındığım her hecede

Kandan koyu tek bir hece

Gözlediğim kadar

Özümde saklı ihtiva ettiği

Elbet sonsuzluğa dokunmak adına

Mahal verdiği bunca acı

Her yeni günün kamçıladığı

Devasa bir kudret illa ki

Aşkın hikmeti ve meali…

 


( Kandan Koyu Tek Bir Hece... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 4.10.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.