Gece yarýsý kalbim bir rüyada atýyor,

Sisli hava içinde yerde biri yatýyor.

Yanaþsam da belirsiz, zihnimde, yerde kim var? 

Yanaþtýkça gördüðüm; kaný çekilmiþ damar!

Görünce hissettim o an, sanýrým derinden,

Yüzünü görmesem de tanýrým ellerinden.

Ah hastalýklý beden, düþüncemi kaynatan,

Anladým þimdi kimsin, anladým yerde yatan.

Mavi gözleri yorgun, bakýþlarý elemli, 

Titreyen nefesimde kelimeler sitemli

Sordum; ey güzelliði dünyalarda benzersiz,

Yüreðimin çilesi, gözlerin neden fersiz?

Doðruldu yerden ahu edasýyla beþer,

Doðruldu gökyüzüne bakýyorken gözler;

Dedi: Ahvalim rahat, gönlüm epey hoþlukta

Dolaþýp durdu sesin akisleri boþlukta.

Sözlerinden iþittim güftesini gururun,

Bir aslanýn kudreti gördüm ki kalýr yoksun.

Dedim: Yaralarýný hep mi böyle sararsýn?

Boðmuþ seni hislerin, kaçacak yer ararsýn!

Önce çekingen huylu, susar sandým ebedi,

Sonra ikrar ederek, derdi neyse söyledi:

"Güzel olan ne varsa þimdilerde hatýra,

Vakitsiz ölümlerin her biri ardýn sýra.

Nasýl olur yanýmda, sen oluyorsun bayým?

Sende git buralardan, bir baþýma kalayým.

Karanlýkta dem benim, aydýnlýk ötem benim,

Sonsuz bir þey ararsan, dinmeyen matem benim." 

Kayboldu o esnada bir rüyaya nedenim,

Yerde yatmakta þimdi soluksuzca bedenim.

Gece yarýsý kalbim bir rüyada atýyor,

Sisli hava içinde yerde biri yatýyor.