Bügün de kimse sormadı nasıl olduğumu.
Zaten iyi diyemezdim kimseye.

Kızına süt alabilmiş anne, kardeşinin yaramazlığını üstlenen abla,
Bir çuval odun bulmuş baba gibiyim, çocuklarını sobanın önünde ısınışını izleyen.

Buruk bir mutluluk var. Acı vermesi , biteceğindeki çaresizlikten.

Mücadelen kime
bile bile
kendine sefaletin niye
nasıl bu hale geldin?

Herşey çok kusurluyken , herşeyi mükemmel görmek niye?
Niye yaptın bunu kendine,
Nasıl düşündün? Ne istedin? Ne öğrendin? Ne gördün bu hayattan?
Daha ne göreceksin? Görebilecek misin?

Çıkışların neye? Düşüşlerin neye?
Niye haketmedin tebessümü?

Hep beter acısı olan kimseler niye?
Bu acının çokluğu, bu sessizliğin manasızlığı niye?

Bitmek bilmeyen çok soru var kafamda.
Peki ,nasılsın?
( Bitmeyen başlıklı yazı ebvs tarafından 14.02.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.