Neredeyim kendime soruyorum
Bir dilemma aklımda karmaşa var
Düşman güçler kalbimde kargaşa yar
Cerrah gibi neyim var yarıyorum…
Bakınca gözümde değişken çağ
Her birinde bir sürü zehirli ağ
Yaşayan kim gördüysem kalmıyor sağ
Daim yaşar hayali kuruyorum
Her an atan kalbimde binlerce aşk
Cennet yaşar gibiyim hepsinde köşk
An gelip de zirveye varıyorum
Bir bıkkınlık, kalmıyor içimde meşk…
Hamur gibi kendimi karıyorum
Asla beze olmuyor isyanım var
Kangren olmuş her yanım dertlerim yar
Çare diye sineme vuruyorum
Etrafımda nereye baksam bozuk
Darbe, savaş kan akar oluk oluk
SOS veriyor aldığım nefes, soluk
Zulme karşı zorlukla duruyorum…
Tende ruhta anlaşmış gibi hazla
Tek benimle ilgilen der yalnızca
Başkasından sana ne der arsızca
Çözüm yoktur kendimi yoruyorum
Saffet Kuramaz