1
İnsan insanın yükü olmuş zalim dünyada
Kim haklıdır kim haksız karışıyor zihinler
Yaşar gibi dehşeti ya da enfes rüyada
Ne günah ne de sevap bilir, kopmuş dizginler
Attada gen bozulmuş bozkırın toz toprağı
Kim şahin kim kahraman tutuyor al bayrağı
Dilleri cilalanmış yüzler de makyaj akı
Ne ummanın altıdır ne okyanus enginler
Yakın etmiyor aşklar özlem saran ırağı
Yediğimin tadı yok ismimin anlamı yok
Dede Korkut masalmış tutmuyor ruhumu tok
Kar yağmıyor yaylaya düşer yalnız kırağı
Atmıyor düşmanlara yay avlanmak için ok
Toprak her yıl nadasta tembellikse revaçta
Güneş hala doğuyor inadına ay ilaçta
Bu halimize bakıp, kıyamet kopmuyor ya
Buna şaşıyorum hep çözümdür ya kapkaçta
Çalan çalana, talan son numaradır aça
Fakirler mi yemiyor yoksa zalim zenginler
Yaşamsa hala devam ediyor ya, ne fena
Ne deprem ne fırtına ne püskürdükçe lavlar
Azmışa dur demiyor yapar hala numara
İnsanlar yaşlanıyor, gençleşir durur dünya
Bu azgınlığa rahmet fışkırır, pes doğrusu…
Saffet Kuramaz