Evet. 
bende çiçekler gülümsüyor sandım 
Sanmakla kanmayıp inandım 
Ve neyazık ki
çünkü 
bir papatyaydı gülümseyen 
Çünkü ömürleri kısaydı.. 
Bir korku saldı dört bir yanımı 
Ya tüm papatyalar gibi o da solup gitse.. 
Ben küs kalırdım gök kuşağına, güneşe, ay ve yıldızlara.. 
Görmeyi reddederdim onsuz bir dünyayı.. 
Mutluluğa düşman kalırdım,  
onsuz var olan mutluluğa.. 
nefes almaya tövbe ederdim, 
Onunsuz bir dünyada.. 
Ama o bir papatyaydı. Yüreğimde cenneti yaratan..
Mutluluğu, sevgiyi bana sevdiren bir papatyaydı.. 
Sadece bir papatya değildi O...
Dedim ya yüreğimde cenneti yaratan 
Evet 
Onun huzuru tattıran bir tebessümü vardı 
ve değerdi tebessümü için Ahirete İman etmeye 
Çünkü Onun tebessümüydü yüreğimde Cenneti yaratan 
Onun tebessümüydü Aşkı bana getiren 
Evet O kadın için değerdi 
Çünkü 
O gülünce çiçekler gülüyor sanırdım.. 
O mutlu olmayı bilirdi acı çekmeyi de severdi.. 
çünkü 
O kainatı renkleriyle severdi 
O kadın için bu dünyada bir hayat kurmaya değerdi.. .
( Sen başlıklı yazı E.D. tarafından 25.11.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.