El alem dolaşırken güzelliğin meşkinde
Felek, yüzüme bakıp çirkinlikte pişkin de
Bazen gelir kemirir yer bitirir aklımı
Bir şiirdi atiye yazsam ve bitirseydim
Öyle ana rastlar ki açık eder saklımı
Keşke derim maziden onuda getirseydim
Bu dünyanın çaresiz bir ben-i ademiyim!
Bilmem hangi yaranın açılmayan demiyim!
Siz söyleyin bu hızla ölsem güvendemiyim?
Keşke iğneyi çoktan kalbime batırsaydım
Nerde bir sancı varsa içimde döllenmezdi
Eyvahlar hep beraber üstüme çullanmazdı
Kederim eşya gibi gönlümü kullanmazdı
Keşke şu an ki beni çocukken yitirseydim
Masum tebessümlerim gözyaşından önceydi
Varla yok sınırında bir garip bilmeceydi
Kendimle yüzleştiğim tek limanım geceydi
Keşke gündüzleri de rüyaya yatırsaydım
Ne kadar kollasam da yırtıldı sabır hırkam
Kuşattı dört yanımı dört başı mamur bir gam
Bitmedi bitmeyecek kendimle olan kavgam
Keşke boynumu eğip kenarda otursaydım
Nice gülen göz gördüm ahir zaman köşkünde
Bu fani yazgı denen celladına düşkün de
Mustafa Kutlu Çayeli/Rize