Yaşamak için sebep soruyorum
Aşk mı, vatan mı, akıtılan kan mı?
Her an yarayı bezle sarıyorum
Şan mı, şöhret mi, makamında han mı?
Sorular ne çok, cevapsa asla yok
Açlık çekerim sanki, karnımsa tok!
Uykusuz gezer, depresyon yapar çok
Her yolda son var, nereye varıyorum?
Kimisi çare der içer içkiyi
Sigara cepte, der baldır etkisi
Kumar, piyango… Der, eder ne deli
Çekmiş filmine bakıp duruyorum!
Sahte gülüşler, çiçekçi de güller
Açılır sahne gerçek gibi roller…
Neye dokunur yaşlanır şu eller
Kendi kendime merhem karıyorum!
Çare sokak mı, insan arar öğüt
Kirden geçilmez her yerde boş kağıt
Dilenir durur yalandır her ağıt
Kandırmak için el kol yarıyorum!
Kalbini dinle en derinden yine
İlahi aşktır ruhuna hediye…
Dolaşıp durma avare ne diye
Masum kalbi de şerre sürüyorum!
Verilen ömre edip de ihanet
Kanar dururuz yaşarız acziyet!
Okuyup yaşa, Kur’andır saadet
Dünya deyip de boşa çürüyorum!
Saffet Kuramaz