Sana uzanmadı ne yapsın
ellerim
Kendi pişmanlığımla
gözyaşı dökerim
Adım atmaz dizlerim
kırılsa da boşuna
İşte boş yollarda gelmez
olanı beklerim
Seven sevdiğine söz
geçirmezse ne derim
Lal olsaydı zaten oldu
benim bu dillerim
Lal olmasaydı sanmayın
söz dinletirim
Ben kendi kaderimin
yolunu böyle beklerim
Beklenilen gelmezse
bekleyen ne yapsın?
Acılara derman bulunmazsa
gözler mi ağlasın?
Sözler üzgün kifayetsiz âşık
ne yapsın
İşte boş yollarda gelmez
olanı beklerim
Seven sevdiğine söz
geçirmezse ne derim
Lal olsaydı zaten oldu
benim bu dillerim
Lal olmasaydı sanmayın
söz dinletirim
Ben kendi kaderimin
yolunu böyle beklerim
Öğüt mü dinler bu gönül
inanıyor musunuz?
Yârden başkasını istemez anlamıyor
musunuz?
Ne derdin var çare için
neden soru sormuyorsunuz?
İşte boş yollarda gelmez
olanı beklerim
Seven sevdiğine söz
geçirmezse ne derim
Lal olsaydı zaten oldu
benim bu dillerim
Lal olmasaydı sanmayın
söz dinletirim
Ben kendi kaderimin
yolunu böyle beklerim
Bilemedim en doğrusunu
severken yanıldım
Gönül ne yapsın sever
diye bakışına aldandım
Bakışın gönülle kapısı
kapalıymış ben anlamadım
İşte boş yollarda gelmez
olanı beklerim
Seven sevdiğine söz
geçirmezse ne derim
Lal olsaydı zaten oldu
benim bu dillerim
Lal olmasaydı sanmayın
söz dinletirim
Ben kendi kaderimin
yolunu böyle beklerim
Gülveren’im mahvetme kendini
artık bekleme
Giden gelmez artık günü
güne sen ekleme
Artık unut onu adını dahi
sen söyleme
İşte boş yollarda gelmez
olanı beklerim
Seven sevdiğine söz
geçirmezse ne derim
Lal olsaydı zaten oldu
benim bu dillerim
Lal olmasaydı sanmayın
söz dinletirim
Ben kendi kaderimin
yolunu böyle beklerim
Mehmet Aluç-Âşık Gülveren