Üstünkörü bir özlem olsan keşke…

Diri dimağların yanılgısında

Uyduruk bir neşe aslına biat

Bir kelamda saklı sırların ise

Yastık altı düşleri…

 

Ömrün miadı dolmadan

Yaş dolu sinemden akan karanın

Kırında saçların bir temaşa

İddiası olsa olsa bunca yalanın

Düş perhizine girmiş bir beyitten

Çalmıştım seni oysa.

 

Gizemin tarhında telaffuz edemediklerim:

Hayatın yükünde ne izan ne tahakküm

Bataryası yokmuşçasına soluğu kesilen şarkıların

Haniden çıkıp da yola

Hamisi olduğum yılların hatırına

Tüm sessizliğim.

 

İzafi olsa da rotam değişemem

Yanlı olsa da hüznüm köreltemem mutluluğu.

Mundar bir dehlizde kenetlenen

Yüreklerin boca ettiği özlemi

Defalarca yıkıp inşa etmekle geçen

Zamanın tarlasında

Uyaksız kıtaların satır aralarına

Ektiğimden ziyade

Edilgen zihniyetlerin de hatırına.

 

Nakşeden ne ise düne bağdaş kurduğum

Kayıp miladımın darmaduman kıyımında

Hali hazırda geçit vermez bir tebessümün

Minvalinde,

Hoyrat bir neşe:

Ne izahı mümkün ne yol yordam bilmezliği

Yüreklerde sürgün.

 

Koyulup da yollara bir geceden

Sabaha.

Yatırıp hüznümü asırlarca özrün kollarına

Belki sığındığım belki sığ bildiğim;

Kayıp basamaklarından tüm hülyalarımı

Orta yerinden çatlattığım.

Azami zaferin asgari mülkiyeti;

Hulasa şiirlerin debdebeli imgeleri.

 

Kaç kulaçsa ömür kaçalım gidelim

Derinlerin mimlediği dalgalarda

Yitip giden zamanın ardından

Varsın diş bileyelim:

Hangi hazansa yaza düşman

Hangi baharsa kışı eşikten kovan

Bir minvalde beyitlerin şerh düştüğü;

Kayıpların bitiminde aydınlıkların iz sürdüğü.

 

Deli rotam kayıp fıtratım;

Ne çok girizgâh: oysaki sonlanmayı dilemiştim.

İz sürdüğüm değil izimi gizlediğim;

Zanların değil zamanın örttüğü kimliğim

Aşka tamah eden asla nefrete değil

Yalnızlığı ziyan eden

Belki üç beş düş uğruna.

 

Zabıt tuttum tutalı mısraları

Kayıpların çengelinde

Kaygılı benliğimle

Yüz göz olduğum

Aşkın otağında

Garip bir mealim işin aslı:

Ne örtüşen günümle

Ne galeyana gelen el-âlemin serzenişi ile.

 

Afakımda iz sürdüm

Azımda yettim çoğumda dağıttım umutları

Aşkın şafağına en yakın ışığım

Yanmakla iştigalim dünden beri

Yaktığım kim bilir kaçıncı gemi?

 

Aşkın tapınağında yüz sürdüm en büyüğüne

Ömrü talan ettim oysa gereksiz eylemlerle.

Beşeri aşkın çok uzağında bir minvalim

Ölmekle yaşamak dediğin ne ki

Elzem olan İlahi Gücün rahmeti.

 


( Beşeri Aşkın Çok Uzağında Bir Minvalim... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 24.08.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.