İman et dedikçe ey namert dünya
Yerden yere çaldın yaşattın güya
Millet çıktı aya ben kaldım yaya
Çöllerinde kulum, mecnunun oldum!
Gündüzümü gece ettin, kararttın
Göğsüme vurup da sinem dağlattın
Feleği başıma sardın, ağlattın
Çöllerinde soldum, mecnunun oldum!
Ruhban olamam ki dağlara çıksam
Yunus gibi kaçıp dünyamı yıksam
Tükenmiyor şerre kurşun sıksam
Çöllerinde kaldım, mecnunun oldum!
İnsan niçin okur hiç yaşanmazsa
Vurdukça ilimle taş aşınmazsa
Kalpte iman ile baş taşınmazsa
Çöllerinde öldüm, mecnunun oldum!
Yerçekimi sıfır olmazmış kusur
Bu nasıl inayet bu nasıl gurur
Kiminle paylaşsam bulamam huzur
Çöllerinde külüm, mecnunun oldum!
İman et dedikçe ey namert dünya
Yerden yere çaldın yaşattın güya
Millet çıktı aya ben kaldım yaya
Çöllerinde kulum, mecnunun oldum!
Saffet Kuramaz