Akþam üzerileri kavrulmuþ soðan kokardý eski mahallenin dar sokaklarý. 
Kediler pencerelerde kývrýlýr, çocuklar kan ter içinde son güçle toplara vururlardý. Kýrýlýrsa kýrýlsýndý Hatice teyzenin penceresi, nasýlsa belediye bakmýyor muydu O na. 
Kaç kez kesmiþti toplarýný da bana mýsýn dememiþlerdi..
Bir keresinde hayta Harun kaçan topu almak için girmiþti bahçeye de, kör kuyunun içinde onlarca top görmüþtü.
Ýçi þöyle bir burkulmuþtu biriktirdiði paralarla aldýðý patlak topunu da kör kara kuyu mezarlýðýnda gördüðünde.
Nasýl da gýcýrdý ilk aldýðýnda, kýrmýzý üzerine siyah çizgileri vardý vurdun mu bir uçardý ki kýrlangýçlar kýskanýrdý valla billa..
Mahallenin Canti Kamil amcasýný herkes çok severdi. 
özellikle de çocuklar.
Çünkü hep cebinde onlara verecek bir nevalesi bulunurdu.
Kaðýtlý þekerler, sakýzlar. Gülümsemesi hep diðer cebindeydi zaten bir elinde de þefkat.
Okþardý Aliþ in saçlarýný bahar rüzgarý eser gibi uzun uzun efil efil..
Kapkara gözleriyle sanki kaderini yazmýþtý Aliþ babasýný maden ocaðýnda kaybettiðinde.
Neden gözleri Gülten gibi mavi deðildi ki!
"Ana benim gözlerim kömür gibi ya ondan mý babam öldü"
diye çocukça bir masumiyetle sorardý. .
O an o evcik, o daraþmalýk oda büyür de büyürdü anasýnýn gözünde, saklanacak bir seki altý arardý kaynayan kara bir taþýn buharý olmak isterdi..
Her evin bahçesinde bir meyve aðacý olurdu, zenginlik damlardý çatlamýþ bal incirlerden.
ama hiç birisi Þamile teyzenin can eriði kadar tatlý deðildi.
Bir ýsýrdý mý veletler gökyüzünden sanki yeþil yaðmurlar yaðardý. En çok ta baharda çiçeklerini uçururlarken endamlarýný gösterdiklerinde dayanýlmaz olurlardý.
Ya hu o minik minik halleriyle nasýl da öðrenmiþlerdi bu kadar lezzetli olmayý.
"Öðretmiþ oðlum Þamile teyze bunlara böyle kýyak olmalarýný"der kýrýk diþini göstere göstere gülerdi Osman..
Bilezler dizildi mi sokaðýn ortasýna o mahallenin boynuna sanki inci gerdanlýklar takýlýrdý.
Çat çat vururdu Ýlyas, sümüðünü çeke çeke aðlayan Seyit in gözyaþlarýna aldýrmadan, alýrdý bilezlerini hakkýydý hani en afili o vuruyordu ..
Kýrýtýk Neriman aðzýnda sakýz hep onlarý izlerdi pencereden
aslýnda görmek istediði onlar deðildi. Jöleli saçlarýyla her gün anasýnýn terliðinden jet misali kaçan delikanlý çocuk Tuðrul du..
Mahallenin tüm yeni yetme kýzlarý ona aþýktý. Ne vakit bir düðün olsa, hepsi kendini O na göstermeye çalýþýrdý.
Tuðrul da sýrasýyla ilgisini alakasýný hissettirirdi haliyle..
Sonbahar akþamlarnda ince ince yaðmurlar düþmeye baþladýðýnda kapý önlerine de ton ton kömürler yýðýlýrdý. 
Kýþ sanki daha bir sert geçerdi o eski mahalle aralarýnda...
Ýmece usulu baþlanýrdý kömürler taþýnmaya, ev sahibi elinde kürek kömürün baþýnda gururlu bir þekilde dikilir herkesin toplanmasýný beklerdi. Kovasýný alan gelirdi. Cümbürcemaat o kömür hemen bodruma atýlýr sonra da kapý önünde çaylar içilirdi..
Onu ve çocuklarýný kýþýn üþütmeyeceði için minnet duygusuyla sýrtýný dayardý kocasýna kadýn.
Kara bir kömürün yapabildiklerine kimse þaþýrmazdý o mahallede, hayattan zevk almak böyle bir þeydi iþte..
Hediye teyze akþamdan ýsladýðý kuru fasulyeyi koyardý maþýngasýnýn üzerine.
"Üff bi fasulye çatmýþým ki görmeyin týrsak Bedri den aldýydým dediði kadar varmýþ, yanýna da bi soðan kestik mi tadýndan yenmez"
Diye diye akþamý ederdi sardunyalý dökük sývalý penceresinden..
Hafif meþrep edasýyla jarse fistanlý göðsünün çatalýnýn görünmesinden hiç de rahatsýz olmazdý. 
"ayol hala benim ki peþimden geziyor evde" 
deyip þen bir kahkaha patlatýr, yaktým anasýný dünyanýn der gibi savuruverirdi saçlarýný..
Mahallenin okulu daðýldý mýydý tüm çocuklar isyan bayraðýný çeker gibi önce yakalarýný fora eder, sonra soluðu mahalle bakkalýnda alýrlardý.
Renk renk bilezler, leblebi tozlarý, sarý gazozlar, kara gazozlar
bakkala girdiklerinde karma bir kokuyla yüzlerine çarpardý..
Konuþsana len!
Deyip deyip deli deli gülerlerdi aðýzlarýnda leblebi tozlarý..
El yüz yýkanýp, yemekler ýscacýk mideye indirildi miydi sobanýn ýsýsýyla yanaklarý kýzarmýþ çocuklar uyuklamaya baþlardý tahta sedirde.
Kývrýlmýþ defter kenarlarý kol yardýmýyla düzeltilmeye çalýþýlýrken iki ucu açýk kýrmýzý kalemle 
cevap1
cevap2
baþlanýrdý ödevler yapýlmaya..

Hayat böyle akýýp giderdi ruhunu sevdiðim kenar mahallede...bb