Yýkýlýnca bir anda dünyalýk hayaller,              

Ahretim sende kaldý, sen benden ayrý.

Süzülürken gözümden senle gidenler,

Gözlerim sende kaldý, yaþ benden ayrý.

Duman duman hayâlin çökmüþse yine,

Naðme naðme hasretin düþmüþken dile,

Vurmuþken yokluðun gönül teline,

Mýzrabým sende kaldý, saz benden ayrý.

Gelip geçiyorsa günlerim sessiz,

Ufuklara dalýyorsa gözler nedensiz,

Ýçtiðim çayýn bile tadý yoksa sensiz,

Sohbetim sende kaldý, söz benden ayrý.

Sinmiþse kokun dokunduðum her bir eþyaya,

Saklýyorsam bir kýrýk oyuncaðý bile senden hatýra,

Hatýrlamak, unutmaktan daha çok acý veriyorsa bana,

Yüreðim sende kaldý, hançer benden ayrý.

Aþýlmaz karlý daðlar gibi geliyorsa hayat gözüme,

Muhtaç kalmýþken dostun birkaç tatlý sözüne,

Sen gideli dönemiyorsam bir türlü kendi özüme,

Can özüm sende kaldý, kalp benden ayrý.

Kýrýlýp dökülmüþse tomurcuk meyve dallarý,

Toplanmadan bozulmuþsa ömrün gönül baðlarý,

Girmiþse birbirine bu hayatýn kýþý, baharý,

Güneþim sende kaldý, yaz benden ayrý.

Geliyorsa türlü türlü sitemler dile,

Bülbül meyil etmiyorsa artýk gonca güle,

Yine de bir umutla baþlýyorsam güne,

Gülüþün bende kaldý, gül benden ayrý.

Yetmiyorsa unutmaya uðraþsam da gücüm,

Sen gideli artýyorsa kat be kat yüküm,

Mantýðým gitme derken, kalbe geçmiyorsa hüküm,

Fermaným sende kaldý, taht benden ayrý.

Þimdi düþen bir yapraðým dalýndan ayrý,

Çiðneyip bassanda gücenmem gayrý,

Artýk dokunmaz bu ömrün kimseye hayrý,

Hevesim sende kaldý, bahar benden ayrý…