BANA GEL DERSİN
Kandillerini yakıp yıldızların her gece
Karanlık yola ışık saçıp bana gel dersin
Mutluluğun sırrıyla çözülünce bilmece
Fani olan bedenden kaçıp bana gel dersin
Görülmez varlığıyla bir meltem yeli eser
Akan gözyaşlarımı kirpiklerime asar
Hüzün ile kanayan yüreğime tuz basar
Sıratı müstakimi açıp bana gel dersin
Odada bir köşede herkesten saklanarak
Rahmet yağmurlarında ıslanıp paklanarak
Amelüssalihatla günahtan aklanarak
Yanarak aşk meyinden içip bana gel dersin
Güneşin ışığıyla meftun olarak aya
Nurları doldurarak kalp denilen saraya
Zikir ve şükür ile sevgi sürüp yaraya
Takva elbisesini biçip bana gel dersin
Manevi rızık değil dünyalık ara başı
Gözlerden dökülmeli hicranla hasret yaşı
Koyarak seccadeye Allah aşkıyla başı
Huşu ile kendinden geçip bana gel dersin
Köz olur yüreğime konsa yanmamış kömür
Teslim olmamız için vermişsin bunca ömür
Kur’an’ı Kerim’inde budur ilâhî emir
Yaşar iken ölmeyi seçip bana gel dersin
30-05-2018
Şair, Burhan AKSU