Online Üye
Online Ziyaretçi
düşüyorum içimdeki karanlığa,
tutanacak her çıkıntı ufalanıyor,
hiç bu kadar uzaklaşmamıştım ışıktan,
çok kırıldım herkese,
Tanrı'ma da kırıldım,
gerçekten kırdıkları için mi yoksa ben mi hassastım,
düşündüm düşündüm bilemedim,
elimde kalan ise şuursuzca geçen bir zaman,
uyudum uyudukça,
uykunun da tadı kalmadı ya gerçi,
dinlenemedim bir türlü,
bir nefes çektim sigaradan derine,
yoruldu zihnim yorulmak istercesine,
geçer miydi bu kara günler,
peki ya ruhum kavuşur mu aydınlığa?
düşündüm düşündüm bilemedim...
Yazarın
Önceki Yazısı