Mavi Gözlü Devime..Babama
Tam 2 yıl önceydi cezamın müebbete çevrildiği tarih.Parça parça mahpusluklarım 13 aralık 2007 gecesinin 22:01'inde ömür boyu hapse çevrildi.
Dört duvar bir dünyada yaşıyorum hayatımı,öyle yarım kalmışlıklar var ki yüreğimde tariflere sığmıyor.
6 yaşımda aldım ilk cezamı. Küçüktüm tam olarak bilmiyordum ne olduğunu. Zorluğunu ilerleyen yıllarda anladım. Bu ilk mahkumiyetimdi benim,
adını: Halil Güngör koymuşlardı.
Zordu hayatı mahpuslukla yaşamak,bilemiyordum ki bu mahpuslukların pare pare yapışacağını. 17 yaşımın 19 mayıs'ında gençliğimin bayramında
2.mahpusluğuma düştüm. Ve bu ikinci hüküm ağırlığını yüreğime-dünyama öyle sert hissettirdi ki, kış en soğuk ayazıyla çöktü baharıma. 
Adına,Nazlıcan dediler.
Hayat işte buydu ya süprizlere gebeydi.
Ne süprizler ama. İkinci mahpusluğumun altında gün be gün ezilmişliğimi üzerimden atamadan 3.mahkumiyetimi 19 yaşımın filizlendiği anda aldım üzerime.
Güneşli bir mart ayının 14.gününde yine takılmıştı yüreğimin bileklerine kelepçe. Dört duvarlar düşmüştü karanlık odalarda hesabıma yine.
Kanıyormuydum yoksa yanıyormuydum? hiç bilmiyorum. Bildiğim her özgürlüğümde duvarlara çarparak uçurumdan aşşağılara düştüğümdü. Güllerimin 
yaprakları solmuş,güllerime su getiren kanallar kurumuştu bir anda. 
Dik durmalısın.! Ayakta kalmalısın.! Sabırlı olmalısın.! diyenler cezamın adının Ayşe olduğunu söylediler.
Gençliğimi 3 hapse sığdırmış. Yalnızlıklarla,karanlıklarla soğuk dört duvar ile büyütüyordum umutlarımı. Özgürlüştürmeye çalışıyordum prangalanmış ruhumu.
Daha dayanıklı olmuş küçük bir devdim artık ya da ben öyle hissediyordum. Sırtımı Mavi Gözlü Dev'e dayamış bir parça gökyüzü soluyordum.
Soluklanıyordum.! 
30'lu yaşların ağırlığı ve zorluklara alışmış benliğimle son cezamın geleceğini ve bu cezamın müebbet olduğunu o gece öğrendim. Halil, Nazlı, Ayşe derken müebbet hapsimin
adı sen oldun Mavi Gözlü Dev'im. Öyle yalnızım ki şimdi.! Görüş günlerime kimseler gelmiyor,kimseler sormuyor dertlerimi ve kimseler örtmüyor soğuk kış geceleri üzerimi.
Şimdi bu F Tipi cezaevinde tek soluğumla yaşıyorum müebbetimi. 2 yılı doldurdu bugün müebbetim lakin hala sıcak o ilk anın acısı ve hala yorucu ağırlığı.
Böyle mi anlaşmıştık seninle.? 
Böyle mi kararlaştırmıştık? 
Hani mahpusluklarımızı beraber çekecektik? 
Neredesin şimdi...? 
Bu zorluk değil inan.! Bu ceza değil inan.! Bu mahkumiyet değil inan.! 
Bu düpedüz ZULÜM.! 
Müebbetimin adı sen oldun Mavi Gözlü Dev'im. Elbet birgün benimde cezam bitecek son nefesimi verdiğim gün. Mahşer yerinde Halil'im, Nazlı'm,, Ayşe'm ile birlikte beni sen 
karşıla o kapıda olur mu? Üşüyorum biliyormusun? Hemde çok üşüyorum.! Beni o gün yine sen ısıt olurmu Mavi Gözlü Dev'im.
Bugün müebbetimin 2.yılı doldu,tarihler 13 aralığı vurdu ve ben bugün senin yerine konuşacağım çiçeklerle,hepinizi çok özlediğimi söyleyeceğim onlara 4 mahkumluğunu müebbete çevirmiş biri olarak.
ADINI KOYAMADIĞIM HAYATIN TUTUKLANMIŞ ÖZGÜRLÜĞÜYÜM BEN..
Şimdi gökyüzünü aldım üzerime,sana Fatiha'lar-İhlas'lar gönderiyorum. Yattığın yer rahat mekanın cennet olsun Mavi Gözlü Dev'im.
Ve inan SENİ ÇOK ÖZLEDİM.
Abdullah Artaç ARSLAN - 2009

( Mavi Gözlü Müebbet başlıklı yazı Providence tarafından 1.04.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.