Üstü örtülü

Yeknesak kaçýþýn vebali de insana

Aslýnda insansýzlýðýn atar damarý

Yine kekremsi acý

Hem de en derinde,

Yüzeyde baloncuklar

Ýhbar eden metaneti

Yüz görümü boncuklar

Yine köylü kýzýnýn elinde

Nadide bir isyan,

Bazense kanýksanandan çok çok öte.

Devre arasý sýrdaþ kelam,

Yanýk yüzlerin alýn teri

Aþka yüz süren doðanýn ikramý

Yine aðzýndan salyalar saçan iblis

Görünmezden öte

Görünmedik ne kaldý ki?

Þimdi bir çerçeve çizse evren

Sonra da koysa kayýp kýtalarý

Hele ki yüreðin pervasýzlýðý yok mu?

Cahil cesareti bir arayýþ,

Bir ikram,

Bir yok oluþ.

Þimdi buhar olsam, demek vardý ya:

Ya, inkâr ettiði evrenin

Sonra da yüz çevirdiði beþerin;

Hele ki en hoyrat sevgiyi de

Aþký da hibe eden,

Yok eden

Devasa düþüþ.

Bir kalibre acý,

Bir tutam özlem

Ekle sonuna ölümü

Üstünde yanýklarý ömrün

Bir de yetemedikleri

Bir dirhem acý da deðil ha olup biten

Derdi arþý alaya çýkan

Bunca insandan geride kalan

Belki sitemlerin torbasý

Bazen

Aþkýn kayýp rotasý

Ýþin ehli hep derinde,

Kayýplarýn hacmi deðil mi

Bilinmezin gücünde saklý?

Devrilsek bile geri geri

Yüzümüzü kýzartmadan da

Kabul etsek kaderi

Yine içimizde ölü ümit, ölü aþk

Pazara çýkmýþ madem ipliði

Kýyamet öncesi onca isyan.

Hadi, bakalým, çekil aradan,

Yandan yana deðil

Önden arkaya diz günahlarýný

Hayatta bir de yüzü gülse mazlumun:

Çocuklarýn sevdalý bakýþlarý

Yetimin baþýnda Efendimizin eli

Muhabbetle sevgiyle

Yok eder derdi elemi.

Gün bugün, dönüþ yok.

Yol yakýn

Varsýn olsun ucunda ölüm.