1 Andığım Kadar Anıldığım...


Zaman…

Düşkün mizacında ıslıklar çalan.

Ne zaman bir ukde kalsa içimde,

Derlediğim hikâyelerin göbeğinde

Ölmekle itham ediyorum kendimi

Ve sivri dilini kalemin

Sonra da ıslıklanan masumiyeti

Yaftalayanlara şerh düşüyorum.

 

Iskalanan hangi harfse

Belki de sonu olmayan bir hikâyenin

Ölü kahramanı

Ya da tırnak arasında

Fıtratı gizemin

Ve alıntı bir duyguda sere serpe

Terk edilmişliğin yanlı isyanı.

 

Ne zamanki bir göle rast gelsem

Hazan öncesi ufkunda zamanın,

Aman vermediğim duygulara mı özlemim?

Aşkın gıyabında bir ritüel,

Ölü imgelerin derdinde bir ozan

Ve aralıksız kanayan yaram…

 

Ara vermeden yaşadığım ne çok duygu

Aralıksız hazanla yüklü heybem

Duru yüzünde ölümün

Soytarı bir kelam

Yine harflerin Tanrısı kalem.

 

Ölsem şu an

Aslında ölü taklidi yapan

Bir şiirden de alacaklıyım hani.

Derken dirilsem ikinci dizesinde ölümün…

Ne tuhaf,

Şiir ve ölüm iki yakın arkadaş.

Ah, bir de nifak sokmasalar

Aşkla şair arasına

Ya da sevdiğini sandığı hangi bulut ise

Üzerinde yaşadığına delalet

Ve öfkeli bir zümreden kaçıp

Sığındığım yalnızlık kokan asalet.

 

Kekremsi heceler cirit atıyor.

Tanrım, ne temaşa!

Bir satır daha ekledim işte

Hayat hikâyeme

Ve dizdiğim onca şiirdense

Dizemediğim sıraya yüreğin pervazında

Ne çok insan,

Oysaki her birini ayrı sevdim,

Desem

İnanır mı bana Tanrı?

 

Gül cemalinde annemin

Bir buse daha kondurduğum gizemin

Hele ki rahlesinde yüreğin

Dingin bir aşka özlem,

Demek bile cehalet

Ne de olsa aşkla barınmadı gitti

Huzur

Belli ki saf kan cahilim

Aşkı anarken dahi

Duyduğum şu terennüm yüklü özlem

Bir de dingin bilirdim aşka dair

Tefrikasında ömrün

Dinmez de dinmez hazan yüklü kelam

İfşa ettiğim değil de

Altından kalkamadığım

Şu sefil düzen.

 

Aşkın selamına dair bir hutbe

Hutbe tadında bir güfte

Andığım kadar anıldığım

Anıldığım kadar da unutulmaya biat.

Şimdi gidiyorum ölüme

Şiirsel bir tınında

İçimde raks eden

Şu sakil rüzgârdan da kestim artık umudu

Bir elemden

Bir Keremden nasiplendiğim

Aşkın çapağına dahi kıyamadığım

Suskunluğun mezarındayım da artık

Dirliğim, birliğim kalmasa da

Bil ki dualarımda tutuklu bir hecesin

Heceden öte

Sirayet eden tek bir nefes.

 

İndinde olsam ne çare?

Sefil geldim sefil gidiyorum.

Sorsam da söylesen;

Asla olmaz bilirim

Bu derde derman

Ne de olsa kuytularında yüreğin

Bir garip ferman

Şiir diye sığındığım şu metruk dizelerde

Kaygılı bazense öfkeli bir sitem

Aslında kıyamam tek yaşına,

Desen de ölsem ansızın

Belki dirileceğim bir sonraki şiir adına

Tüm telaşım.

 

Hadi, gidelim yolumuza

Keşke olmasaydı tek teneffüs

Yine şiirin çekerken hücrelerime

Aslında metruk bir haleden nemalandığım

Şu gölgelerde bile bulduğum

İlham.

Hani gecede saf tuttuğum,

Hani saflıktan medet umduğum,

Hani dirayetime koymazken tek kanca

Ben hala nasıl oluyor da

Takılıyım gökyüzüne?

 

( Andığım Kadar Anıldığım... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 29.01.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.