Zamanı tabu bildiğim

Belki öfkemi erittiğim buz kütlem.

Buzul isyanlarım derken

Katındayım Tanrının…

 

Örtülü ödenek misali kayıplarım,

Ayıplarımın  tekmilini

Verirken benlik

Yer gök ayırt etmeden belki de

Dirayetimi kutsadığım

Bir şarkıyı içime kazıdığım…

 

Pervasızım ve son,

Demekten imtina ettiğim gecede asılmışlığım.

Deryamda, kuytumda;

Sağımda solumun sağdıcı;

Solumda dünün yangını,

Kansız yaralarda

Yarasız acılarda

Acısız ömürlere öykündüğüm.

 

Dirildiğim belki kaybettiğim

Dinginliğim.

Yargılandığım

Yine de yargılamadığım

Belki de kaytardığım dualarda

Yüzü gözü rahmete bulaşmış annem

Boyutsuzca sevdiğim kadın;

Kadından çok analığın kutsallığına ermiş;

Ermediğim ise gün gibi aşikâr

Ne de olsa şaştığım yollarda

Sınandığım kadar

Kendimi derviş addetmişliğim.

 

Gönülsüz aşklardan

Uzanan kıbleye;

Kıblemde ölmeyi dilediğim kadar da

Dirildiğim her şiiri kefen niyetine

Sarmaladığım benliğim

Hem de külfetsiz sevdiğim

Bazen bir oyun bellediğim

Şairane özlemlerim

Oysaki şair bozması bir sefilden öte

Neye sirayet etsem de

Gönüllü sevgilerden

Bir küme yaptığım…

 

Anam, atam;

Kardeşim, görmediğim onca erkân

Yine gönül gözümde

Perdesiz bir yürekle

İçtiğim cümlelerde

Bazen şehadet dilediğim

Aslında şiar bildiğim bir mertebeyi

İçin için sezdiğim.

 

Hani olur da yüreğimle sevdiğim

Vatanıma layık bir nefer olsam keşke,

Demeyi mihenk taşı bildiğim

Şu ölümlü güncemde

Seğirtirken bir bilinmezden

Bir engele de takılmaksızın

Sızmadan şiirin dibinde

Yoksa kör kütük sarhoşluğun delaleti mi

Yazdığımı sandığım

Bunca şiir ve imge?

 

Koşulsuz sevdikçe

Koşutlarda engellendikçe

Arzuhalim sondan başa

Serptiğim her maddeyi

Şerh düşsün diye Tanrı

Melek kanatlarında ölümün,

Sivrildiğim her dilde

Dillendirdiğim bunca duyguyu

Bir de nispet yaparcasına

Acı yüklü heybemde

Dolup taşan benlikten

Avuçlarken yerli yersiz;

Kim bilir neyin nesiyim?

 

Ben bile uzakken

İçimdeki neşeye

Varsın alsın ölüm beni

Üstelik ellerimde en masum gölge

Yine içimdeki çocuğu

Umarsızca serdiğim gönül rahlesinde:

Bir ben bir de Tanrı

Gerisi hepten hikâye

Yeter ki; haznemde kayıtlı hidayeti

Daim kılsın Rabbim:

Hem öfkeli hem sevdiğine toz kondurmaz

Bu yorgun ruhu kutsasın evren

Belki de görünmezliğim şeceresini

Kayıt altına alırken

Her satır başı.

 

 

( Arzuhal... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 26.01.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.