Online Üye
Online Ziyaretçi
*
Özlediğim anılar sarıp sarmalasa da yüreğimi
Ben, benim olmayan bu hayatta yok oluyorum
İçimdeki çocuğu yitirdim ona da soramıyorum
Sadece geçmişime sarılıp, onunla avunuyorum.
Bilmiyorum, ne kadar sevinip, ne kadar güldüm
Baharın renklerine bakıyorum, onlarda yorgun
Yüreğimdeki isyan şimdi neden böyle suskun
Hepsine tek tek soruyorum, nedendir korkun.
İşte durum böyle, bir de sen bana beni anlat anne
Yitirdim kendimi, dünyamın zifiri karanlığında
Hayatın çıkmaz sokakları, aşılmaz yokuşlarında
Haydi anne tut ellerimden sen beni aydınlat ışığınla...
Canan Onuş 10-08-2017 İstanbul