Hiç de üç beþ yýl gerilere gitmeye gerek yok.
Sadece 2009 yýlýnda ülkemizde yaþananlara bir göz gezdirelim yeter.
Neler yaþadýk neler.
Büyük çoðunluðu ya acýlý, ya da þok edici geliþmeler.
Birçoðumuza 2009’da neler yaþadýðýmýzý sorsak.
Birkaç olayý ancak hatýrlayabilir.
Çünkü her gün Türkiye de gündem deðiþiyor.
Gün be gün þok edici geliþmelerle karþýlaþýyoruz.
Ýrkiliyoruz, sarsýlýyoruz.
Ýnanmakta zorluk çekiyoruz.
Kýzýyoruz, bozuluyoruz.
Birbirimizi suçluyoruz.
Ama gerçeklerden de kaçamýyoruz.
Gündemin biri bitmeden diðeri baþlýyor.
Hangi geliþmeyi aklýnda tutacaksýn.
Grizu patlamasýný mý?
Terör olaylarýný mý?
Çete olaylarýný mý?
Topraktan fýþkýran silahlarý mý?
Bombalamalarý mý?
Bombacýlarý mý?
Suikast iddialarýný mý?
Darbe planlarýný mý?
Ele geçirildiði iddia edilen korkunç belge ve bilgileri mi?
Kozmik bilgi ve belgelerin, kiþilerin ev ve iþ yerlerine kadar düþtüðünü mü?
Toplumun zihninde meydana gelen þüpheleri mi?
Yoksa meydana gelen güven erozyonunu mu?
Feci trafik kazalarýný mý?
Hangisini?
Bu yaþananlara bakýyorsunuz.
Bunlarýn içinde her kesim mevcut.
Her mevki ve makamdan insanlar var.
En güvenilir olanýndan en sýradanýna kadar.
Ne can sýkýcý geliþmeler deðil mi?
Artýk bu tip þok edici, korkunç iddia ve geliþmelerden arýnmalýyýz.
Doðru gitmeyen ne varsa hepsinden arýnmalýyýz.
Arýnmak zorundayýz.
Enerjimizi böyle iç mücadelelerde tüketmemeliyiz.
Ülke olarak da, kurum ve kuruluþlar olarak da.
Geliþmemizin de kalkýnmamýzýn da önündeki engeller bunlardýr.
Yanlýþ giden bir þeyler varsa ki var, bunlar mutlaka düzeltilmelidir.
Yani yanlýþta ýsrar edilmemelidir.
Her görevli, sorumlu, kurum ve kuruluþ kendini gözden geçirmeli.
Kendi öz eleþtirisini yapmalý, yapabilmeli.
Yanlýþlarýný medenice kabul edip düzeltebilmeli.
Yanlýþ yapanlar varsa bunlarý ayýklayabilmeli.
Yanlýþ yapanlara da bunun faturasý neyse hukuk içinde ödettirilmeli.
Hiç kimse sorumluluktan vareste tutulmamalýdýr.
Hukuk ve demokrasinin gereði de zaten budur.