Online Üye
Online Ziyaretçi
Gittiğinden beri
çardak kuşlarının içinden yağmurlar geçiyor
ölüm kol geziyor ülkemde
gittiğinden beri
mamafih gözlerimi kaybettim
hatıraların içinde
ölen insanların ağıtları sardı ruhumu
her şey çok değişti
gittiğinden beri
bilirim ne çok duyarlıydı yüreğin
ağlardı kaybolan her can için
ülkemiz mahşeri yaşıyor
meger cennetmiş o yıllar
baharmış dün
bugünleri bir görseydin
ne kadar üzülürdün…
caddeler sokaklar uçuşuyor
kimse olduğu yerde değil artık
herkes de yarın ben de ölebilirim korkusu
begonviller salkım saçak yastalar
kan kokusu damar damar
içimize oturan bir bıçak tortusu
ah bir anlatsalar ölü çocuklar
nerdeydi
hangi pamuk şekerindeydi masallar
gittiğinden beri
nasıl değiştik hepimiz
çok uzaklarda kaldı
koşulsuz sevmek
şehirler çöker artık
gökkuşağı düşer
pamukşekerler zehir
masallar zemberek ...
Ayşegül Aşkım Karagöz