Online Üye
Online Ziyaretçi
Aşk dediğin bir ölüm değil mi?
Yaşadığın bir zulüm değil mi?
Sen kendini bilsen ne der başkası
Aşk solacak bir gülüm değil mi?
Güller de açana kadar güzeldir...
Açana kadar da öyle özeldir.
Açar ve solunca, çöptedir yeri
Aşk dediğin her şey, çölüm değil mi?
Aşk dünyalık ise nihayet fani
Necesiyle dolu toprağın dibi
Aşk tenden çıkarsa sarar ilahi
İşte bu gerçektir, kalıcı baki…
Kapının adıdır fena fillah
Kalp onu tanırsa olur tek dergah
Döndükçe sahibi bekada felah
Rabbine kavuşur ruhunda diri!
Aşk götürecekse Allah yoluna
Kalben sev birini… Gez, gir koluna
Dön pervane gibi sağdan soluna
Mecnun ol Leylasız, dolaş belasız!
Çölün neresinde görsen bir fakir
Her tozunda zikir, yoğrulur fikir!
Duasında almayı diler son emir
Kaybolur çölünde ölse selasız…
Aşk derin nefestir, çeksem hevestir
Saffet’e işaret, şahit elestir!
Ölmeden öldükçe, yıktığı yestir
Allah’a vuslat bu, sonsuz duadır!
Saffet Kuramaz