Öylesine ünlü şair değilim ben gönülden yazarım

Herkesi gönülden severim insan halinden anlarım

Bazen çözülse de bu yolda dizlerimin bu bağları

Kendi halimde gönüldeki acıları sızıları ben yazarım

 

Her gönüle hürmet eder saygılarımı yollarım

Yere düşen olursa koşarım ellerinden tutarım

Beni yanlış anlar elini uzatmaz ise ben onu anlarım

Kendi halimde gönüldeki acıları sızıları ben yazarım

 

Yaşım genç değil biraz olsam da ihtiyar bir dede

Elimden geldiğince ben yazarım gündüz gece yine de

Gönülden sevmek gerekir derim bu dünya âlemin de

Kendi halimde gönüldeki acıları sızıları ben yazarım

 

Bu dünya gördü nice ağaları nice devlet sultanlarını

Kimisi yıktı kimisi güzelleştirdi gönüldeki bağlarını

Kimisi bilerek acıttı kimisi sardı acıyan acı canları

Kendi halimde gönüldeki acıları sızıları ben yazarım

 

Bu cihana gelen ölmek için değil midir cümle gelen

Bir lokma ekmek bir parça aş değil midir bize yeten

Kul değil midir gönülde cümle gönülleri candan seven

Kendi halimde gönüldeki acıları sızıları ben yazarım

 

Kul Mehmet’im bu gönlüm yandı külleri kaldı

Gönülleri gönülden sevdim sanki bu gönülleri baldı

Baktım gidenlere acep arkalarında neleri kaldı

Kendi halimde gönüldeki acıları sızıları ben yazarım

 

Mehmet Aluç /Kul Mehmet

 

 

 

 

 

( Kendi Halimde Yazarım başlıklı yazı kul mehmet tarafından 13.02.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.