Öyle derin bakarak, vuruyorsun kalbimden,

Ruhumda ýrmak ýrmak, izim oldu gözlerin.

Merhamet kollarýnla, sarýyorsun kalbimden,

Ýnkiþaf eder gibi, çizim oldu gözlerin.

Can olur tebessümü, kanlarýma karýþýr,

Þefkat olur derdime, vefasýyla yarýþýr,

Dünyanýn zalimiyle, adaletle vuruþur,

Dirsekler çürüttüðüm,  tezim oldu gözlerin.

Ýçinde kaybolmakta, gördüðümüz ne varsa,

Tek kelime edemem, eðer bir þey sorarsa,

Gün gelir ellerimiz, sevgi ile sararsa,

Ýçimde derinlerde, sýzým oldu gözlerin.

Bazen elemle dolar, bakýþýný kaçýrýr,

Saçlarýnýn ardýndan, gözyaþýný uçurur,

Onca acý üstüne, yine sabrý içirir,

Lal olmuþ anýlara, sözüm oldu gözlerin.

Endamýna nur düþer, sanma ki delisindir,

Aslýnda gizli gizli, sözlerde velisindir,

Nicelerin gönlünün, kýyýlmaz gülüsündür,

Aslýna karýþýnca, yazým oldu gözlerin.

Harflerim münevverdir, yetersiz kelam sana,

Hangi yöne bakarsam, uzletin düþer tana,

Kaybolayým içinde, ihtimal kana kana,

Duasýndýr alnýma, yazým oldu gözlerin.

Baðrýmda yanan sýzý, yokluðun tezahürü,

Aþkýn narýnda yansam, neyleyim ki gururu,

Karmakarýþýk olduk, soru içinde soru,

Esvabýn uhdesinde, çözüm oldu gözlerin...

Bir derviþ edasýyla, aþka tevekkül ettim,

Bulduðumda ben seni, baþka tevekkül ettim,

O kalbine kurduðun, köþke tevekkül ettim,

Mamafih Âdem ile, özüm oldu gözlerin...

Âdem Efiloðlu