Dün
Atakum
Sahilinde
Kahvemi yudumlarken
Son verdim acılarıma
Boş verdim
Omuzlarımdaki ağırlığa
Ve sadece
Hoyrat deniz dalgaları
Nağme olur ken kulaklarıma
Havanın puslu karanlığına 
 Doğru yürüdüm 
Islandım sustum
Nefesimi kesen
Yaşama

Yaşama
Sevincimi öldüren
En ağır yükleri
Attım üstümden
Ben dik başımı
Eğmedim hiç
Utandırmadım kimseyi
Sadece yıllarıydı giden
Geriye kalan
Sımsıcak beni tutan
Mavi ve beyaz martıların
Yanımda olmasıydı
Şimdi
Atakum'un
 Karanlık soğuk günlerinde
Sarılarak ısındığım
Tek gerçeğim
Martılarım
Var.




( Atakum Sahilinde başlıklı yazı EMİ ÖZTÜRK tarafından 9.02.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.