Topla Pılını Pırtını Ey Hüzün
Kör ve sağır,
Bir sessizlik içindeyim.
Postallarım ağır,
kana kana
susuyorum..
İşte,
bir türkü daha söylüyorum,
Dağarcığım da kalan..
avazım çıktığı
sessiz..
Diyorum..
Demli yalnızlıklara,
Gömülsem..
Desem ki,
birdaha hiç konuşmasam..
Ve sussam sussam,
ebediyete kadar...
Bir köşe başı,
Bir satır başında
birden,
kalemim
olabildiğince konuşsa.
Ezberimde kalan tüm türküler,
Çığırışsa...
Ben dinlesem..
Konuşmasam sussam,sussam..
Ağır uykular gibi,
Geceyi yorgan diye üstüme sarınsam..
Sarılsam....
Nakaratındayken ..
Dehlizlere sürükleyen ezgilerin...
Notalarından savrulsam.
Arnavut kaldırımları,
Tanık ayak seslerime ....
Tüm şehir duydu bunu. ...
Şiir kokan kalemime ...
Yazma dedim,yazma..
Lâkin,
ne fayda...
Sitemim var...
Gözlerimin ,
Kömür karası matemine..
Ben bu türküleri hangi dipsiz kuyulara atayım da,
Hangi yunus kurtulsun ...
Kanadı kırık kuşların,
Kırık umutların da...
Hangi göç hazırlığı dursun..
Haydi diyorum sana,
Haydi...
Gidelim,
ey hüzün,
topla pılını pırtını..
Bağla bohçanı..
Vur sırtına..!
............... Emi ............
iki bin on yedi..
(
Topla Pılını Pırtını Ey Hüzün başlıklı yazı
EMİ ÖZTÜRK tarafından
2.02.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
