Ey ölüm,
Sana kara perdelerin ardından bakıyorum;
Öyle gözlüyorsun ki beni
Deli gibi titriyorum.
Söyle ölüm,
Senden sonra biter mi bu zulüm?
Yoksa daha mı kötü olacak bu durum?
Sana sararmış yaprakların arasından bakıyorum;
Bazen üşüyor ellerim,
Bazen yanıyor yüreğim…
Söyle ölüm,
Sana şiirler yazsam kızar mısın bana?
Yahut en sevdiğim şarkıyı hediye etsem,
Sever misin beni?
Benden götürdüklerine mi yanayım?
Yoksa kendime mi ağıt yakayım?
Aklıma estiğinde dizlerimin bağı çözülüyorken
Karşıma çıktığında nasıl karşılayacağım seni?
Sonbaharın son yaprağı gibi,
Son nefesini veren göçmen kuş gibi,
Titriyor bedenim.
Bazen gülümsüyorsun bana,
Tutacak gibisin ellerimden
Bazen öfkeleniyorsun bana
Vuracak gibisin en derinden.
Söyle ölüm söyle anama,
Yanmasın sakın kimse bana
Kendime yetebilirsem eğer
Ağlarım da sol yanıma...
(
Ey Ölüm başlıklı yazı
AyşegülAktağ tarafından
26.12.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
