Rahatsızlığım nedeniyle eskilerden
bir şiirim
Her karanlık gecenin sabahı güneş doğar
Nur yüzlü aydınlıklar geceden tasa sağar
Yeşeren umutlara eserken bâd-ı sabâ
Dertlerin harmanını sürer yürekten yaba
Kim ki aşka düştüyse beklenir her an cünun
Nice güneşler doğsa çözemez derdi fünun
Kapılmıştır bir kere meyl etmiştir narine
Aşk-ı badeyi sunar yeşil gözlü yarine
Artık bir tek gül vardır gönülde nazlı yardır
Kül dökse de üstüne her dem ateşi hardır
Uzayıp gider zaman an olur dipsiz kuyu
Yanar ha yürek yanar içse de kevser suyu
Ateş bacayı sarıp yaşanırken dûd-ı ah
Yeryüzünde usanıp göklerde aranır mah
Sır olur serkeş olur kaş kalmaz göz üstüne
Alemin dili durmaz bühtan bühtan üstüne
Merhem koyup onarmak elbette ki kul işi
Sevda yalnız yaşanmaz bunu bilmeli kişi
Karşılık görmüyorsa ebedi hicran olur
Canı canan dileyen gam ile hüsran bulur
Ateş-i dilde özge gönlü sarmaz hiç bir şey
Sultan saraylarında olsa bile ağa bey
30.09.2013
Yazan ve Seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN
Bâd-ı sabâ: Sabahleyin gün doğusundan esen hafif ve yumuşak rüzgâr.
Yaba : Harman savurmakta kullanılan, çatal biçiminde, tahtadan tarım aracı.
Cünun: delilik
Fünun: Fen, bilim
Kevser suyu: cennette bulunduğuna inanılır. bir içenin bir daha susamayacağı
rivayet olunur.
Mah: Halk edebiyatında ay yüzlü sevgili anlamında kullanılan kelimedir.
Dûd-ı ah: Divan edebiyatında sevgilisine kavuşamadığı için kederlenen âşığın
dertlerini dillendirirken kendisinden çıktığı iddia edilen duman için kullanılır.
Bühtan: Kara çalma, iftira
(
Bâd-ı Sabâ başlıklı yazı
MehmetFikret tarafından
20.11.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
