buluğ çağını bitirdi bıraktığın acı
bıyıkları bile terledi seni özlemenin
Sis çöküyor gecenin kılcallarına
Karlı dağlardan akan çığlar gibi geçit vermiyor ayrılık
Eşkıya basıyor umutlarımı, bütün vahşiliği ile
Hasretin içimde aç kurtlar gibi ulurken
Mavzer seslerine karışıyor yokluğun
Kar suyu içiriyorum şiirime, korkmasın diye
Neydi sendeki tılsım?
Nasıl bir tuzak tın ki, düştüm bile bile
Nasıl bir sevmek ti bu?
Uçuruma koştum, uçurumu gör göre
Sen gitsen bile...
Gölgen kaldı gölgemin üstünde
İçten içe yanan bir orman gibi hep tüttün gözlerimde
Bu kadar küçük müydü kalbim?
Senden başka kimse sığmadı içine
Suya sızan Ebru, Ebruya işleyen sır mıydın?
Kırıldıkça gürleşen martı teleği
Aktıkça köpüren ırmak mıydın?
Her mevsim senin hasadın kalktı tarlamdan
Bire kırk veren toprak mıydın?
Boynuma asılmış bir vebal gibi
Senin kokundan başka koku sinmedi ömrüme
Başka bir aşka öykünemedim
Hangi kadın gözlerime biraz derin baksa…
Seni gördü gözlerimde
Anlıyorum ki küçücükmüş benim kalbim
Minicik…
Senden başka kimse sığmazmış içine
(
Suya Sızan Ebru başlıklı yazı
gölge06 tarafından
1.11.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.