Sormayın

 

Bende alışıyorum sen gibi bak hasrete

Beni de sen kendine benzettin bu gidişle

Ağlasam halime ben faydasız biliyorum

Tekrar kendime bilmem gelir miyim sormayın

Hasrete alışsam da o yârden ayırmayın

 

Kendimle ben barışsam can yârim bana küskün

Ben düzgün yürüsem de yollarım değil düzgün

Üzgün yaşarım bende yârim hiç değil üzgün

Tekrar kendime bilmem gelir miyim sormayın

Hasrete alışsam da o yârden ayırmayın

 

Bakıyorum yüzünde telaşlar yalanlar var

Gülmeyi bak unutmuş dünyamı eder yar dar

Yanarım ben kor alev onda yok bir parça har

Tekrar kendime bilmem gelir miyim sormayın

Hasrete alışsam da o yârden ayırmayın

 

Seven insanda aşkta kaybedermiş inandım

İnanmak hasret değil mani neden ben yandım

Gece gündüz kapıda dışarlarda ben yattım

Tekrar kendime bilmem gelir miyim sormayın

Hasrete alışsam da o yârden ayırmayın

 

Bende mi kaderde mi suç o yârde mi bilmem

Nazlı yârin bana hiç güldüğünü ben görmem

Kaderde yok suç bende vefasızı ben sevdim

Tekrar kendime bilmem gelir miyim sormayın

Hasrete alışsam da o yârden ayırmayın

 

Kul Mehmet’im kıyamet kopmadan ben kavuşsam

Bu dünya hayatında ben kollarımla sarsam

Bir an gülse o yar ben karşısında ben donsam

Tekrar kendime bilmem gelir miyim sormayın

Hasrete alışsam da o yârden ayırmayın

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

( Sormayın başlıklı yazı kul mehmet tarafından 27.10.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.