GÜL
KOKULU EZGİLER
Zamanın
akışında onca kış, bahar biter,
Mevsimler
boyu yağan baran biter, kar biter.
Firakı
derdest edip ümide aç sineni,
Yüreğini
kavuran ateş söner, nâr biter.
Vuslatı
düşlediğin kadim sevdalar nerde?
Bivefa
cemrelerde ela gözlü yar biter.
İliğine
işlesin gül kokulu ezgiler,
Kervana
erişirsen gurbet-i diyar biter.
Dünya
denen pazara sırtını dön ve yürü,
Rengine
aldandığın bin türlü zarar biter.
Kapılma
masivaya, say ’ine kement olur,
Avcıyı
oyalayan oyunda şikâr biter.
Uykusuz
gecelerin sabahı zor olur da,
Gündüz
çıkmayan düşler, nice ah ü zar biter.
Ebedi
hayat için seherleri kucakla,
Gözünü
perdeleyen gaflet-i nazar biter.
Döktüğün
gözyaşları derdinin dermanıdır,
Seccaden
ıslandıkça türlü inkisar biter,
Sat
cennet karşılığı ibadet ve ta’atı,
Işıldayan
şan, şöhret, ikbal, itibar biter…
Günbeyli’yi
kavuran ateş biter, nâr biter…
Mahmut
TOPBAŞLI