B/atıyor güneşin kalbi
Zaman eriyor uykusuz göz çukurlarında
Zemheride sıcacık bir düş oluyor ‘’ yarın ‘’
Hançer izlerini ovuyor sırtı sıvanmamış ruhlarda
Uzletteki gölün durgunluğu siniyor üstümüze
Toy bir sessizliği peydahlıyor diller
Ufalanıyor sağırlığın putu
Lügâtta durduğu gibi durmuyor kelimeler
Uzuyor geçiciliğin gölgesi
Güneş görmeden patlıyor tomurcuklar
Ödül alıyor kurban edilmişlik
Ve orantısız masallarla büyüyor çocuklar
Bunaltıyor fırıldağın kısır döngüsü
Suretinden azâd oluyor yüzler
Ebesi olmayan sobeleri baş tacı ediyor insan
Ve gecenin katranıyla saf tutuyor gündüzler
Eğreti durur her siyah
Karanlıktan korkar göğ(s)ümüzdeki yıldızlar
Tesbihin son tanesine siner bir inşirah
Ve kalbini beyninde attırır vicdansızlar
Buharlaşır kıldan ince manâlar
Saçlarını en dibinden keser hüzün
Bir eylül sancısına gebe kalır şiir
Ve aydın/lık deseni yırtılır gündüzün . . .
.
.
.
.
.