- Merhaba bayým, þair gelmiþ dediler geldik. Neymiþ hüneri görelim dedik.

- Hoþ geldiniz bayan, þairlik elbette üst makam. Hünerim benden çok gördüðümdedir. Ve siz de inanýn hiçbir kalemin yazamayacaðý kadar güzelsiniz.

- Mübalaðayý býrakýn da sadete gelin bayým! Neyse malzemeniz sarf edin.

- Sizi görünce þiiri býraktým desem kýzmazsýnýz umarým. Boþ þeylerle iþtigal ediyormuþum. Hani þair demiþ ya:

"Anladým iþi, sanat Allah'ý aramakmýþ.

Marifet bu, gerisi yalnýz çelik çomakmýþ" Sizi görünce de her þey bana çelik çomak gibi gelmeye baþladý. Belki de ilahi aþka ilk basamaktýr bu ilk görüþ.

- Ah bayým, siz ne  laf anlamaz birisiniz. Ýltifatýnýzý kendinize saklayýn da biraz da liyakatinizi görelim. Bakalým iç dünyanýzda neler neþet eder ve bizleri nasýl mesut eder?

- Ah bayan, yüreði yanana adama yüreðini anlat denir mi? Gözleri senden gayrisini görmeyen adama güzeli anlat diye sorulur mu? hani diyorum beni o kadar zorlama, aynaya bak kafi! Gördüðün anlattýðým olacak.

- Elbet dediðin kadar deðilim ben! Kelimelere yüklediðin manadadýr zarafet. Bu iltifatlarýný ehli kalem olmana veriyorum ne de olsa ehli kalem kibar olmak zorundadýr. Sözün en zarifini de, zarif olanýn söylediðini iyi bilirim.

- Teslim bayraðýný çekiyorum, güzelliðin insaný allak bullak ederken zekân da bu güzelliðinin üzerindeki kaymak oluyor.

- O kadar laf u güzaf duydum ki! O kadar laf yedim ki! O kadar asýlsýz ve kalpten gelmeyen sözlere muhatap oldum ki! beni anlamaný istiyorum. Tereddütlerimi, güvensizliðimi ve de zorluðumu bilmeni istiyorum. Her aðýzdan çýkan söze kalp verseydik ve göz koysaydýk emin ol sözler de ucuzlardý, kalpler de ayaða düþerdi.Ama sen de ayrý bir hava var.Ýnsaný etkileyen ve hemencecik saran. Samimiyet desem olabilir, yaþanmýþlýk...

- Seni anlatýrsam susmam ki! Yüreðimi seninle doldururum ve yüreðimi ardýna kadar sana açarým. Seni anlatýrým masalým olursun uzun gecelerde, seni anlatýrým þiirim olursun dizelerde, seni anlatýrým romaným olursun kitaplarda. Sen hitabým olursun cümle aleme. O kadar sen olurum ki sen bile þaþýrýrýsýn bu iþe. Kýskanýrsýn kendini, bu kadar da sevilir mi bir insan diye?

- Sen anlat da ben karar vereyim. Öyle haybeden sözlere karným tok demiþtim zaten. Sözlerinin kaç kýrat olduðunu ben diyeyim sana!

- Seni öyle anlatacaðým ki gökte yýldýz adetince dizelerim olacak. Hepsi de ýþýl ýþýl olacak. Hepsi de senden alacak parlaklýðýný. Karanlýk gecelerin boynuna dizeceðim seni dize dize. Gerdanlýðý olacaksýn gecelerin. Bir mahya gibi göðün ortasýnda aþkýmýzý anlatacaksýn bundan sonra. Aþk çölünde yolunu kaybedenler sana bakacak ve rotasý olacaksýn aþýklarýn. Deryalarda dalgalarýn arasýnda kaybolanlar sana sýðýnacak ve sen onlara liman olacaksýn. Gökte karanlýða mahkum olanlara sen aydýnlýk olacaksýn ve onlar seninle mavileþecek.

- Laf ebesi seni...

- Laflarým sana gebe...

- Zekiiiiiii!

- Bu zeka sana iþliyor, sana çalýþýyor.

- Hadi be, iþine bak, diþi'ne deðil!

- Güzellik!

- Ben mi?

- Sen fukarasýyým biliyor musun? Daðýtsana hayrýna senden bir parça güzellik! Bir çapkýn nazar da olur, bir tatlý buse de! Emin ol senden olsun azara da razýyým. Kazara bir gülsen var ya bana kazasý olur bütün ibatelerimin, binbir gecenin hayrýna bedel olur. Sana güzel þeyler söyleyecek kadar usta deðilim ve heybemde seni anlatacak denli sözcüðüm yok. Güzellik bile sana zemindir. Daha üstü var mý? Daha ötesi...Varsa o da sensin iþte. Arþ u ala nasýl göðün en göðüyse, sen de güzelliðin en zirvesisin.

Kalkmýþ haddime ve halime bakmadan seni anlatýyorum. Bu nasýl bir cüret aklým almýyor. Cahil cesareti desem belki ama kesinlikle sen sarhoþluðu... Evet sen sarhoþluðu... Hoþluðu da iþte þu bir kaç satýr söz.

- Asla cahil iþi deðil bunlar, çok güzel, evet çok güzel. Hele bunu bir de insan kendisine yazýlmýþ diye okuyorsa! Aman Allah'ým neylerim daha inciyi boncuðu?

- Sen güzelsin ve ben de o güzelin ezeli hayraný... Seni gören göz baþka gözlere kör olmaz da ne olur? Sesini duyan kulak baþka seslere saðýr kesilmez de ne olur? Sana aþýk olan kalp baþka kalplere kapý olmaz da ne olur þimdi?

Kalemim kýrýk baþkasýna, yazým silik...

Kaderim tek sana, tek sana iliþik, ey en uzakta olan sevgili. Aramýzda daðlar var, ovalar var, dikenler var, cam kýrýklarý var, can kýrýklarý... Keder olmasýn kaderim rabbim. Bir papatyaya çarpýyor yüreðim. Bir papatyaya yazýyor kalemim. Yoksa ne bir þairim ne de bir yazarým. Saltanatým bir papatyanýn ömrü kadardýr.

- Papatya sana açýyor yapraklarýný, sana sunuyor ömrünü. Bir saki gibi ömür bahþeden  þarabý sana servis ediyor papatya.

- Aþkýn kalbim üstüne ey papatya. O  ateþin kadeh de aþk susuzluðumun abý hayatý olacaktýr. Teþne gönlüm senin çeþmende susuzluðunu giderecek ve çatlayan dudaklarým da yine senin mutluluk gözyaþlarýnla kendisini yenileyecek. Yýlan deri deðiþtirmezse ölürmüþ. Çünkü derisi ona dar gelir, üzerinde kurur ve sýktýkça sýkarmýþ. O deriyi atmasý ve yeni deriye imkan sunmasý gerekir. Bu yüzden deri deðiþtirme onun baþka bir hayata geçmesi ve baþka bir hayatý yaþamasý demektir. Çoðu insan da deri deðiþtirmeyen yýlanlara benzerler. Kalabalýðýn içinde, yaþamýn keþmakeþinde ölüp giderler. Sen benim deri deðiþtirmiþ halim oldun. Yeni yaþam amacým, güne neþeyle baþlayýþým, insanlarý seviþim, çiçeklere özen gösteriþim... Bak ve gör ne güzellikler saçýlýyor senden evrene. Nasiplenmek de bana düþüyor iþte. Þimdi anladýn mý beni bayan?

- Hem de bal gibi bayým.

- Ben mi bal gibi bayým!!!

- Fýttýr zekââââ...