sana bir mesaj yazdým bir þiþeye koydum

mantarý týkadým, aðzýný sýkýca kapadým,

denize býraktým ... 

eline geçecek eminim,bugün,en geç yarýn.

adres þaþmaz inanýyorum,

çünkü alýcý kýsmýna ''kalbin''diye yazdým.

muhtemelen oradasýn, bir deniz kenarýnda,

o hep hayalini kurduðun yürüyüþü yapýyorsun belkide,

sessiz, sakin, yakamozla aydýnlanan o uzun kumsalda,

dalgalar vuruyor ýslatýyordur, o öpülesi, o bembeyaz ayaklarýna.

o çok sevdiðin deniz kabuklarýný toplamýþsýndýr,

en sevdiðini, beðendiðin birini tutuyorsundur yürürken avuçlarýnda.

ve þüphesiz aklýna geliyor, düþünüyorsundur bizi,

bir damla gözyaþý düþüyordur gözlerinden, kalýyordur kumsalda izi.

hadi çök dizlerinin üzerine uzan al dalgalarýn sana getirdiði, 

sana dün yolladýðým, aðzýný mantarla kapadýðým,

içinde sana yazdýðým mesaj olan þiþeyi ...

ya da dur, açma, öylece kalsýn ve kalbin hep meraklansýn.

böyle olmasý daha özel, daha güzel deðil mi ? 

aslýnda kaðýtta ne yazdýðýnýn yok ki önemi,

sen deniz kabuklarýný seversin, ben de seni ...