Bir veda siniyor yeryüzüne alelacele
Senden bana kadar bir sukut
Esiyor bir rüzgâr gibi mütemadiyen

Güneş çekiliyor köşesine
Bir aydınlık ufuklarda, gözden kayboluyor zamanla
Bulutlar saydamlaşıyor göklerin gölgesinde
Bir yalnızlık uzanıyor boylu boyunca semaya
Mütehassıs ağaçlar döküyor gözyaşlarını
Vakit sensizliğin acısında yitiriyor kendini
Uzaklar sen oluyor birer birer gözümde,
Kıpırdayamıyorum

Cümlelerin sonu görünmüyor karanlığında, günün
Bağırışlar yankılanırken boyanıyor sessizlikle
Ve her şey bir ayağı çukurda bir veda üzerinde
Yarım kalıyor

Murat DOĞAN 23.07.2016
( Veda 2 başlıklı yazı muratdogan37 tarafından 6.08.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.