bu gece;


ılık esen rüzgar sırdaşım

bir sönük fener dostum

rüzgarı dinliyorum

üsküdarı esir alıyorum dertlerimle


eskilerden kalma bir gramofonun

dertli melodilerini dinliyorum

karşımda haliç ağlıyor

sanki kız kulesine aşık


galata kulesi kıskanç şövalye

ne de heybetli

izliyor hüzün dolu gözlerle

insanı bol sokakları


gözlerim yansıyor mavimsi

loş ay ışığında
ılık tuzlu rüzgar esiyor
hafiften sallanıyor bir sandal


mazilerle yüklü bir gemi

süzülüyor gamsız, boğazdan

mavi denizlere

kavuşmak umuduyla


beyoğlu rahat durur mu

bir ezan sesi hoş melodi

birde çan sesi kısık

sarhoşların gürültüsü gür


martıların hiç durmayan

hoyrat bağrışmaları

kulağımda acı… acı çınlıyor
istanbul’u yaşıyorum bu gece


istanbul’u dinliyorum, bu gece

radyoda nostaljik şarkılar

ah, ah o sevimsiz martılar

tam susuyor derken gür nağmeler


tütün sarmış bir dilenci

dumanı sarıyor sokak lambalarını

elinde gazete kağıdına sarılı bir şişe şarap

önünde bir kaç bozuk para


insanlar ve martılar

kalabalık sürüler

mehtap çığlık atıyor üzerlerine

dostum yalnızlık, yalnızım


cıvıl, cıvıl akıyor ışıklar

tüm sokaklar aydınlık

bir tek “ben” karanlık

ah, ah İstanbul


ağlara takılmış bir kaç balık

çırpınıyor, son nefes

ekmek arası balık sonları

martılara ve sokak kedilerine şenlik


gamsız esiyor ılık tuzlu rüzgar

yakıyorum bir sigara

dertli, dertlerim duman olsun

sönük fener altında


bir kadın

güzel ve narin

dudakları kızıl alev gibi

öpüyor ay ışığında mavi düşlerimi


istanbul’u yaşıyorum bu gece

her gece gibi
beyaz güvercinler uykudayken

hoyrat martılar tek sırdaşım


biliyorum ayaşım, sarhoşum

der gibi bakıyor o dilencinin

yaşlı gözleri

halbuki sarhoşluğu bir başka


istanbul’u yaşıyorum bu sabah

gözlerim uykulu

dinliyorum loş ılık esen rüzgarı

manolya ve ter kokan esintiyi


istanbul’u özlüyorum bu gece

her gece gibi

sırdaşım bir sokak kedisi

dertleşiyorum sessizce


ve o kadın, sadece bir anı

dudaklarını hatırlamıyorum

gözleri maviydi

o gözleri hiç unutamıyorum


yeni bir karanlık doğuyor mehtap ardında
gözlerimin neminden anlıyorum
istanbul’u ve o kadını özlüyorum

bu gece, her gece gibi..


Suskun//

( İstanbulu Yaşıyorum Bu Gece başlıklı yazı Mikail Dede tarafından 5.08.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.