Hayallerimizin tam ortasında
Bir ölüm sessizliği.
Kimse görmüyor mu,
Şehrin künyesine astığım adımı ?
Güneşin çavması şart olmuş,
Zaman mı ?
Kim bilir, belki dökülür gözyaşlarımıza,
Gönlümüzde taşıdığımız,
Sere serpe bir gelincik çiçeği,
Can veriyor ağucumuzda.
Kainat en güzel şiirdir
Okumasını bilene.
Salıncaklı hayallerde
Lavanta kokuyor rüzgar.
Aşka siyaset yapma çabamda
Ye'se kapılıyorum apansız.
Gülleri ve külleri savrulmuş
Şehir türküleri dinliyor ayak sesleri.
Şimdi,
Gülüşünü unutsam ne yazar ?
Aklımda ilk tılsımını duyduğum aşkın hikayesi.
Acıya sevinçten daha fazla dayandığım günden beri,
Sayamıyorum gökyüzünün geçişini.
Ah !
Şu Süleymaniye'deki duvarların
Bir dili olsa da anlatsa...
Ciğerleri kül olmuş
Sevdalar barındırıyoruz sol yanımızda.
Gül kırıkları acı ve insandan kokuyor.
Nisan,
Ebediyen gözleri mahkum etti çembere.
Bu aramızdaki mesafe;
Kıyamete uzar gider.
Halbuki yaşamak,
Ölümün elçisiydi..
Bir göçmen kuşudur darbenin çocukları,
Kurşun işlemez sol yanlarına.
Kim saracak yaralarını ?
Cevapsız..
Savaşımı terk edecek değilim.
Ufalanmış kemiklerimi
Sana saklıyorum.
Sancağımın üzerinde kıyama duruyor bedenim.
Kayboluyorum..
Beraberken dahi yarım kalmışlığımıza, hiç tamam olmayışımıza, yarımızı yarım bıraktığımız boşluğa Amenna...
(
Yaşamak Ölüm Elçisi başlıklı yazı
Artist Şair tarafından
26.07.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
