Kelimeler yanımızdan geçti sessiz harflerini duraklarda dinlendirten sonra yalnızlığına rehin olan bir kavşakta   Küçük çocuklar yanımızdan geçti sessizliğini engin tecrübelerine borçlu eski havası kalmamış eski bir sokakta  Kaldırımlar geçiyor gençliğini arayan bir adamın gözlerinden hatıralarını yanı başında hissediyor yalın mahallerde                                                                                                                                                        Kesik camlar geçiyor sıcacık güneşin önünden arıyor fakat bulamıyor eşini arıyor mutluluğu esrik meyhanelerde                                                                                                                                                       Mutluluk günleri geçiyor en mutsuz olduğumuz saniyelerde dimağımızdan sanki gözaltlarımız bir keder tasviri  Füsunlu armoniler geçiyor gerçek müziğe hasret kulakların arasından yüksek perdeden okunan besteler sanki bir sonsuzluk sihiri                                                                                                                                                     Felfecir okuyor bir hurdacının gözleri sessiz eski eşyaların arasında,duyguları paslanmış zifiri                      Felsefe tahsili yapan bir aklıselim talebe felsefi mecmualarının içinde hayatın sırlarını arıyordu bulacağı cevaplar hayatın kilidi                                                                                                                                               Fırsat buldukça kitapların arasından yayılıyor kelimelerin yalnızlığı sığmıyor cümlelerin arasına             Felaketini arıyor her benlik kendi içindeki yalnızlığa sürüklenirken kalabalıkları sıkıştırıyor yalnızlığının arasına Feodal bir yönetim gibi dizilmişti şehirlerin arasına yüksel binalar kalabalıkların engel koyuyor ruhlarının arasına Beyhude sevinçler giriyor hüzünlerle kaplı solgun benizli kelimeler,n arasına ara sıra            Sonbahar gibi yapraklarını döküyor kelimeler gölgelerinin peşi sıra yalnızlıklarının siluetleri yapraklarla birleşiyor sıra sıra                                                                                                                                                  Sonuçlarını arıyor sonrasız meseleler sonda kalmış sesleriyle bir su zerresinden Dünyanın bütününü araya araya Suçlularını arıyor kaybolmuş duygular yüreklerin içinde zerrelerini arıyor yayılıyor sicim sicim kapıları aralaya aralaya                                                                                                                                                       Soru kelimelerinin arasında belirsizlikler çoğalıyor insan git-gellerinin arasında ilerlerken insan dertlerine yana yana                                                                                                                                                                    Sisli bir günün akşamındaki karmaşık bulutlar gibi kelimeler kaskatı kesiliyorlar durdukları yerde                     Bir işret meclisinin önünde kalmıştı bir sarhoş ağlayamıyordu yalnızlığına erkeklik vardı serde                         Zoraki ışıklara mahsur kalmıştı küçücük bir kedi yakalamaya çalışıyordu sokakların arasından akıp giden zamanı yalınlıklar semtinde                                                                                                                         Zevklerin içinde yüzen bir şahzade unutmuştu halkının sorunlarını kendi kibriyle büyütüyordu yalnızlığını Tebrizdeki sarayında                                                                                                                                                  Küçük çocuklar evlerine girmişti gün kararmaya yüz tutarken güneşin ısıttığı son dakikaların himayesinde    Hurdacı günün sonunda elinin kiriyle evine geri dönmüştü zifiri karanlıklar bir dev gibi sarmıştı zayıf bünyesini                                                                                                                                                       Kelimelerin yalnızlığı yalnızca mısralarında kalmıştı sessiz sakin büyüyen bir solgun  yalnızlık kısmıştı kelimelerin sesini.........    
( Kelimelerin Yalnızlığı başlıklı yazı ercaga tarafından 17.07.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.