Bu gün günlerden Cuma

İçim güz

Yapraksız dallarım

Kaldırımlarımda sürükleniyor yitikliğim

Gecekondu hüznü kışlıyor bağrımda

Sokaklarımda ölgün lâmbalar sallanıyor

Bezgin adımlar arşınlıyor kaldırımlarımı

 

Söyler misiniz dostlar

Ben ne yapacağım bu psikozla !

Gözlerimi yumsam,duygularım takılıyor onlarca ayağa

Rengârenk fakat eprimiş,

Eskimiş elbiseler içinde insanlar,

Ayaklarından toprağa kök salmış sevdalar,

Çiçeğe henüz duramadan solmuş aşklar,

Naylondan yapılma mavi boncuk taşıyan

Kocaman kocaman gözler,

Simsiyah tebessüm gezdiren beyazlar,

Beşerî yanlarıyla kanatlanan zenciler…

Binlerce,yüzbinlerce yüz ve ayak…

 

Belleğimi zorluyor nasibime düşenler

Yürüyorum

Alevli taşlar düşüyor sehmime

Yaralı bir kuş gibi çırpınıyor kalbim

Anlayamıyorum bu dünyanın hâlini

Yeterince taşıyamıyorum bu yükü

Yüküm çok ağır

İnsanlarım kimsesiz

İnsanlar kimseli

 

…….08 temmuz 2016 /11:25..bafra

( ...insanlarım Kimsesiz... başlıklı yazı ılıkyağmurla tarafından 7/8/2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.