Tövbe Lazım Gerek Her Kula
Tövbe lazım gerek her kula
Varalım durmayalım gidelim bu Nur Nehir’e
Ulaşmak lazım yaşarken bu nura
Varalım varmadan son istasyona kalmayalım biçare
Kul beşer her an şaşar
Günah ile durmaz yaşar
Tövbe kapısına varınca nur dolar
Varalım varmadan son istasyona kalmayalım biçare
Günah ile devrilme bir o yana bir bu yana
Tövbe et arın yıkan çık meydana
Karanlık dünyadan çık aydınlık dünyana
Varalım varmadan son istasyona kalmayalım biçare
Kapanmadan gözlerin nurla dolsun sözün
Yoksa ağlar candan aziz gönlün
Var bu nur kapıya bitmeden ömrün
Varalım varmadan son istasyona kalmayalım biçare
Bak işte yoldan çıktın
Ömrünü günahla yaktın
Kurtaran yok mu diye baktın
Varalım varmadan son istasyona kalmayalım biçare
Kuluna ihsandır bu yüce Rahmandan
Kulunu çok sever hem de çok candan
Var gel yanıma der sende nurlan
Varalım varmadan son istasyona kalmayalım biçare
Günahla geçmesin günümüz
Bak bitiyor sayılı günümüz
Tövbe kapısına ulaşsın elimiz
Varalım varmadan son istasyona kalmayalım biçare
Kul Mehmet’im Rabbim tövbe kapına geldim
Aciz idim ben acizliğimi bilmedim
Günaha daldım günahımın farkına şimdi vardım geldim
Vardım işte son istasyona uğramdan seni Rabbim bildim
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-
