O ne kirli çıkıydı....
KİRLİ ÇIKI
Aşk yükünü taşıdın gönlünün heybesinde
Yazdığın her şiirin mısrasını sakladın.
Açılan avucumdun dilimin tövbesinde
Gözümden iki satır arasını sakladın.
Canıma can olaydın can kendimden geçerdim
Sonun ölüm deseler senin ile göçerdim.
Ah benim üzüm gözlüm zehir olsa içerdim
Ellerinde sevdanın şırasını sakladın.
Anlamadım bu neydi bu ne biçim kaderdi
" Ayrılalım " dedin de başın göğe mi erdi?
Takvimler insaf etti vuslatıma gün verdi
Vefasız yâr visalin sırasını sakladın.
"Dermanı var " diyenler sunduğunu su sandı
Gün seni beklemekten benim kadar usandı.
Hiç ellerin değmeden bilmem ki nasıl yandı
Göğsümde dert odunun çırasını sakladın.
Ne bir kez yüzüm güldü ne gözyaşım duruldu
Yalnızlığın külfeti kirpiğimden soruldu.
Sevdanın tuvalinden bütün renkler sürüldü
Şu sinende hasretin karasını sakladın.
Her sözüm aşikardı her gizim beyan oldu
Peşinde süründükçe bu ömrüm ziyan oldu.
İsyanım hiç bitmedi kahrettiğim ân oldu
Sen hep benden gönlünün yarasını sakladın.
Sen hep benden gönlünün yarasını sakladın.
ELİF KESKİN KARABULUT.../ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
SENSİZ OLMAZ.../ 24.02.2011 SAAT:12:20
