Aranır da bulunur mu acep kaybolan insanla izan
Nereye kayboldu bulunmaz ki edeple erkân
Neden kendini bilmezle çevrili her yer her an
Kurnazlıkla boş olan dünya boşalıyor eyvah
Etrafımızda kalmamış eyvah hiçbir tane nalan
Nefessiz kalınır mı bu kadar dünyaya dalan
Yüce Rahman demiyor mu bu dünya yalan
Bak içinde kimdir sefayla kalan
Kim seni bu yokluğun içine salan
Boş olan dünya ise sen dolusun doldursana
Ey aval aval boşuna boşa bakan
Doldur gönlündeki imanla
İçindeki merhametle her an
Ah benlik şeytana yakışan
Kaçarken kaçmadan kendi eli ile yapışan
Boş olanı doldurmamız gerekiyor vah vah
Arayıp ta buldur bunları bize Yüce Yaratan
Bunsuz eksik kalıyor âlemde gönülde mizan
Sensin Yüce Rahman dertlerimize derman
Kalkmış yola çıkmış imanla merhametli kervan
Yetişmeli olmalı onlarla almalı bol bol ilimle irfan
Böyle yaşanılmaz her an Rahmana karşı olmaz isyan
Nefis şeytanı ezmeli nasıl bu kokuşmuş bir yaşantıdır
Her adımda her bakışta yaşanılan sadece hüsran
Yok mu diyecek böyle devam etmez bu devran
Yıkılıyoruz neden niçin her an yok mu gören
Kucaklaşalım da bitsin artık bu elim hüsran
Arayıp ta buldur bunları bize Yüce Yaratan
Bunsuz eksik kalıyor âlemde gönülde mizan
Sensin Yüce Rahman dertlerimize derman
Yıkan yıkar da yok mu düzelten insan
Kul gönlünde kalmamış bitmiş ihsan
İhsan için nereye kaçtı yok hiçbir insan
Neden kendini bilmezle çevrili her yer her an
Kendini bilende mi kalmamış dizinde derman
Yüce Rahman bizimledir yok mu dua edip
Derman Ya Rabbim derman diyen bir an
Bu nasıl bir dünya nasıl bir çağ
Çağ değil üstümüze yıkılan binlerce dağ
Nasıl harap olur gönüllerde açan bağ
Acep diyen olmaz mı duasında
Ya Rabbim üzerimize Rahmetinle
Nurunla hükümranlığınla nurunla yağ
Ya da gönder gönülde merhametli binlerce insan
Arayıp ta buldur bunları bize Yüce Yaratan
Bunsuz eksik kalıyor âlemde gönülde mizan
Sensin Yüce Rahman dertlerimize derman
Hiç değil miyiz acep bir an biraz pişman
Kâinatı sarmış Yüce Rahman yanında derman
Yaklaşmak çok kolayken kaçmak neyin nesi
Koşmaktasın yetmez mi bu kadar gayrı menkul
Onlarca dolu dünya malıyla bavul
Bu aç gözlülükle yıkıldı dünya ahiret hani nerede hüsnükabul
Yok mu kâinatı seyredecek tefekkürü ile kul
Bizim gönlümüzü kim nasıl ne zaman kim çaldı
Yerine kim koydu böylesi kocaman taşı neden aldı
Aldı çaldı da görende mi olmadı adresi yok ne kazandı
Arayanda mı yok izini bulalım alalım gönlümüzü ömür azaldı
Düşünmekle olmuyor arayan olmalıyız her an zaman
Arayıp ta buldur bunları bize Yüce Yaratan
Bunsuz eksik kalıyor âlemde gönülde mizan
Sensin Yüce Rahman dertlerimize derman
Alalım Yüce Rahmandan bitmez umut
Sabırla ekelim gönlümüze nur nur
Dibine düşermiş tek tek armut
Haydi dilde bitsin feryat figan
Yola çıkmak için imandan dilde olsun komut
Feveran feveran gönülde iman
Kula yakışmaz kul’suz yol dermansız derman
Dermansız zamanda gezmek perişanlık
Gönül olmaz ki kabristan
Cesede yakışır kabristan
Ey aciz kul bak etrafına her yan Rahman’dan derman
Bir adım at var secdeye imanla hepsi senin o an
Neden ayaklarda paslı prangalar
Kim ne zaman nasıl taktı
Nedir bu söyleyin edepsizlik
Gelen takıyor bir yerimize zincir pranga
Falan filan
Kırılmış mı ellerimiz yanlarda sallanan
Ne için yaratmış kolları elleri yüce Rahman
Elleri bağlı pranga ile yaşamak zulüm
Zulümle yaşamakta ölüm ey cana can olacak gülüm
Zulümle prangayla yaşamaksa ölüm
Diğer ölüm nedir
Ölüm dirilişse neden dirilişle karşılanmaz da
Zulüm karşısında iki büklüm durulur
İki büklüm Rahman huzurunda durulur
Zalim karşısında yüreğine ok saplamak için dimdik durulur
Ve o an zalim vurulur
İki günlük boş dünya için boş hayaller niçin kurulur
Boş hayal uğruna bir nesil kurutulur
Dolu dolu hayal uğruna
Âlemi imanla merhametle doldur
Ahiretin sana gülsün bu en doğru yoldur
Görmez misin perişanlığını
Zavallı bitap halini ey kul
Kalk imanla silkelen
Sağ iken dilin elin adımların gözlerin konuşsun
Yarın mezarda lal olacak bunlar canlandır dünyada
Senin ile zalim karşısında coşsun
Zalim nefreti kusmadan içinde nefretiyle boğsun
Nurdan yarınlar neslin içinde doğsun
Sen Rabbine iman eden secde eden nurdan kulsun
Ezdirme kendini imanın nurdan Resul emanetini
Yoksa hesap zor bakılacak kalmaz yüz
Ağlamak gerekirse ağlayalım
Gönüllerimizi imanla dağlayalım
Koşalım Rahmana yüce dermana
Onun nuruyla boyanalım boyayalım koşalım her zamana
Ne sana ne bana kısacası bize kalmaz
Ne dünya ne ahiret eyvah ki eyvah
Bu ne ıstırap dayanmaz yürek âlem
Sensin yıkılmaz imanla yaşaması gereken
Koşma denilmedi önünde açılırken uçuruma yürürken
Haydi, kalksın gönüllerle eller semaya Rahman’a duaya
Arayıp ta buldur bunları bize Yüce Yaratan
Bunsuz eksik kalıyor âlemde gönülde mizan
Sensin Yüce Rahman dertlerimize derman
Ya SuphanAllah
Mehmet Aluç-Kul Mehmet
( Arayıp Ta Buldur Bunları Bize Yüce Yaratan başlıklı yazı kul mehmet tarafından 7.06.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.