Online Üye
Online Ziyaretçi
Kirmenle vururduk halı başında
Elimizde renk renk dolanır iple
Ninemizden başlar küçücük yaşa
Dokuyorduk aynı ritim edeple!
Kimisi hizmetli kimi görevli
Söylerdik acıyla aynı peşrevi
Sarardı gözyaşı Yusuf'suz evi
Nişanlıda bilir evli sebebi…
Tek Bünyan halısı dokunmaz artık
Kadınlar özlemden yakınmaz artık
Kirmen nerededir bilinmez artık
Şehir yaşamına yapılır övgü…